Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Στον Ψηλορείτη ένα από τα καλύτερα Αστεροσκοπεία του κόσμου!

Εκδηλώσεις στο Σκίνακα για τα 25 χρόνια του Αστεροσκοπείου το οποίο είχε δώσει τις πρώτες εκπληκτικές εικόνες από τον κομήτη του Χάλευ

Στον Ψηλορείτη ένα από τα καλύτερα Αστεροσκοπεία του κόσμου!
Στη φωτογραφία οι κ.Παπαμαστοράκης, Χέρεντελ και Ζώρας

Πριν 25 χρόνια η ίδρυση ενός Αστεροσκοπείου στην Κρήτη έμοιαζε σκέψη ρομαντική και ουτοπική, όμως το όραμα των επιστημόνων μοιράστηκε ο τότε Υπουργός Έρευνας και Τεχνολογίας, καθηγητής Γ. Λιάνης, ενέργεια που δικαιώθηκε από την εξέλιξη και την επιστημονική συμβολή του Αστεροσκοπείου Σκίνακα ως σήμερα. Μεταξύ των "χρυσών" σελίδων στην ιστορία του Αστεροσκοπείου είναι και η παρατήρηση του κομήτη του Χάλει.
Το μεγαλύτερο, εν ενεργεία, Αστεροσκοπείο, της Ελλάδας και από τα καλύτερα του κόσμου χαρακτήρισε αυτό του Σκίνακα ο Γερμανός εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ Εξωγήινης Φυσικής καθηγητής Χέρεντελ, ο οποίος μίλησε στο πλαίσιο των σημερινών εορταστικών εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση 25 χρόνων από την έναρξη λειτουργίας του Αστεροσκοπείου Σκίνακα.

Μιλώντας για τα 25 χρόνια του Αστεροσκοπείου, ο διευθυντής, καθηγητής Αστροφυσικής, Γιάννης Παπαμαστοράκης απέδωσε τα "εύσημα" για την πορεία του Αστεροσκοπείου στον κ.Χέρεντελ, τον οποίο χαρακτήρισε "πατέρα" του Αστεροσκοπείου.

"Αν εγώ είμαι ο πατέρας, ο Γιάννης Παπαμαστοράκης είναι ... η μητέρα!" - ανταπάντησε ο Γερμανός καθηγητής και τόνισε ότι το συγκεκριμένο αστεροσκοπείο κάνει ερευνητική δουλειά που δεν κάνουν άλλα , πολύ μεγαλύτερα.

Στην εκδήλωση παρόντες ήταν ο δήμαρχος Ανωγείων κ.Κεφαλογιάννης, οι αντιπεριφερειάρχες κ.Κουκιαδάκης και Λιονή, ο αντιδήμαρχος Ηρακλείου κ.Αεράκης, ο πρώην πρύτανης Γ.Γραμματικάκης, ο υποψήφιος πρύτανης κ.Ζώρας και πλήθος κόσμου.

Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα ιδρύθηκε από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Ερευνας και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Εξωγήινης Φυσικής, σε χώρο που παραχωρήθηκε στην κορυφή Σκίνακας του Ψηλορείτη σε υψόμετρο 1750 μέτρων, από τον Δήμο Ανωγείων.

Το πρώτο τηλεσκόπιο, 30 εκατοστών ευρέως πεδίου, εγκαταστάθηκε την άνοιξη του 1986. Το 1995 εγκαινιάστηκε το τηλεσκόπιο των 1,3 μέτρων, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο εν λειτουργία τηλεσκόπιο της Ελλάδας. Το έτος 2006 εγκαταστάθηκε σε συνεργασία του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Πανεπιστημίου του Τύμπιγκεν τηλεσκόπιο 60 εκατοστών που λειτουργεί ρομποτικά και μέσω Διαδικτύου.

Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα

α) Χαρακτηρίζεται από εξαιρετικές συνθήκες παρατήρησης συγκρίσιμες μόνο με εκείνες των μεγάλων Αστεροσκοπείων του κόσμου

β) Διαθέτει πρωτοποριακά όργανα παρατήρησης όπως Κάμερα Κοντινού Υπερύθρου. Μάλιστα η πρώτη στην Ελλάδα ψηφιακή κάμερα CCD (δέκτες CCD βρίσκoνται σήμερα σε όλες τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και τα κινητά τηλέφωνα) εγκαταστάθηκε στο τηλεσκόπιο του Σκίνακα το φθινόπωρο του 1986

γ) Συμμετέχει ενεργά στην παγκόσμια επιστημονική έρευνα στο πεδίο της Αστροφυσικής και παράλληλα συμβάλλει στη σύγχρονη εκπαίδευση των φοιτητών στην Αστρονομία. Παρατηρήσεις από το Αστεροσκοπείο του Σκίνακα περιλαμβάνονται σε περισσότερες από 100 ερευνητικές εργασίες, που έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά με κριτές.

Το απόγευμα εγκαινιάζεται η έκθεση αστρονομικής φωτογραφίας "Αστεροσκοπείο Σκίνακα: Με Θέμα το Σύμπαν", ενώ τις βραδινές ώρες και μέχρι 23:00 το Αστεροσκοπείο Σκίνακα θα είναι ανοιχτό στο κοινό για ξεναγήσεις και παρατήρηση από το τηλεσκόπιο.

Η άφιξη του κομήτη του Halley, o οποίος επρόκειτο να γειτνιάσει την άνοιξη του 1986 μετά από 76 χρόνια περιπλάνηση και πάλι τη Γη, έθετε και τον χρονικό ορίζοντα εγκατάστασης του τηλεσκοπίου, του οποίου το ευρύ οπτικό πεδίο και η υπερευαίσθητη ηλεκτρονική κάμερα το έκαναν ιδιαίτερα κατάλληλο για την παρατήρηση του κομήτη. Πράγματι μετά τη διάνοιξη δρόμου μέσα από το βραχώδες βουνό και την κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες κατασκευή του πρώτου, πετρόχτιστου Αστεροσκοπείου, εκατοντάδες επώνυμοι και ανώνυμοι πολίτες από όλη την Ελλάδα συνέρευσαν την άνοιξη του 1986 στον Σκίνακα για να συμμετάσχουν στα εγκαίνια και την παρατήρηση του κομήτη του Halley. Το 1988 ολοκληρώθηκε και η κατασκευή του επίσης πετρόχτιστου ξενώνα που χρησίμευσε αμέσως  για  να στεγάσει το πρώτο σχολείο παρατηρησιακής αστροφυσικής στην Ελλάδα.      Η επιτυχημένη εγκατάσταση και λειτουργία του πρώτου, πλην όμως με 0.3μ διάμετρο κατόπτρου, μικρού τηλεσκοπίου επιβεβαίωσε και τις άριστες συνθήκες που προσφέρει η κορυφή Σκίνακα για αστρονομικές παρατηρήσεις υψηλής ποιότητας στην περιοχή της Μεσογείου. Γι αυτό τα συνεργαζόμενα ιδρύματα απεφάσισαν την περαιτέρω ανάπτυξη του Αστεροσκοπείου με την εγκατάσταση μεγαλύτερου και πολύ σύγχρονου τηλεσκοπίου τύπου Ritchey Cretien με διάμετρο κατόπτρου 1,3μ. Το τηλεσκόπιο, το οποίο εγκαινιάστηκε το φθινόπωρο του 1995, τοποθετήθηκε σε μεταλλικό κτίριο ώστε να ελαχιστοποιούνται τοπικά φαινόμενα θερμικών αναταράξεων ( τύρβη). Το τηλεσκόπιο των 1,3μ αποτελεί ένα μεγάλο συλλέκτη φωτός κατασκευασμένο με υψηλές προδιαγραφές ευκρινούς και πιστής απεικόνισης ευρέως οπτικού πεδίου. Οι ιδιότητες αυτές εξασφαλίζουν την άριστη φωτογράφιση και μελέτη εκτεταμένων ουράνιων αντικειμένων όπως γαλαξιών, σμηνών άστρων και γαλαξιών και αέριων νεφελωμάτων. Για την περαιτέρω βελτίωση της παρατήρησης εκτεταμένων αντικειμένων κατασκευάσθηκε Μειωτής Εστιακής Απόστασης ο οποίος προσαρμοσμένος στο Τηλεσκόπιο σχεδόν διπλασιάζει το πεδίο παρατήρησης, προσφέροντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα φασματοσκοπίας.
Το έτος 2006, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Tuebingen, εγκαταστάθηκε στον Σκίνακα ένα τρίτο τηλεσκόπιο με το όνομα "Γανυμήδης", με διάμετρο κατόπτρου 0.6 μέτρα, το οποίο λειτουργεί με τηλεχειρισμό μέσω διαδικτύου και διαθέτει μεγάλο οπτικό πεδίο.
ΠΗΓΗ

Επιστρέφει στη Γη το Endeavour


Το ταξίδι της επιστροφής του στη Γη ξεκίνησε το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Endeavour το οποίο αποκολλήθηκε με επιτυχία από το διεθνή διαστημικό σταθμό (ΙSS) χθες το βράδυ σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA. Η αποκόλληση του διαστημοπλοίου πραγματοποιήθηκε όπως είχε προγραμματιστεί, στις 03:55 ώρα Γκρήνουιτς.
Εάν οι μετεωρολογικές συνθήκες το επιτρέψουν, το διαστημικό λεωφορείο, στο οποίο επιβαίνει 6μελές πλήρωμα, θα προσγειωθεί την Τετάρτη στις 06:31 GMT στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της Φλόριντα ύστερα από 16ήμερη αποστολή.
Σημειώνεται ότι πρόκειται για την τελευταία αποστολή του Endeavour και η προτελευταία για τον απαρχαιωμένο στόλο των διαστημικών λεωφορείων. Την τελευταία πτήση των διαστημικών λεωφορείων θα πραγματοποιήσει το Atlantis, στις 8 Ιουλίου.
Ο επικεφαλής της αποστολής Μαρκ Κέλι, πριν την αναχώρησή του από το διάστημα, έλαβε ένα μουσικό μήνυμα από τη σύζυγό του, τη γερουσιαστή Γκαμπριέλε Γκίφορντς που αναρρώνει έπειτα από πυροβολισμό στο κεφάλι και δήλωσε ότι ανυπομονεί να βρεθεί σύντομα κοντά της.
πηγη

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Αδέσποτοι πλανήτες!


Οι ελεύθεροι πλανήτες είναι διπλάσιοι σε αριθμό από τα άστρα, ανακάλυψη που ανοίγει νέους δρόμους στη φαντασία
Αδέσποτοι πλανήτες!
Καλλιτεχνική απεικόνιση «αδέσποτου» πλανήτη

14Share
εκτύπωση 

Πριν από 11 χρόνια μια ομάδα ισπανών αστρονόμων είχε αναγγείλει την ανακάλυψη ελεύθερων πλανητών, δηλαδή πλανητών οι οποίοι δεν περιφέρονται γύρω από κάποιο αστέρι αλλά κινούνται ελεύθερα στον μεσοαστρικό χώρο. Αυτή η ανακοίνωση είχε γίνει τότε δεκτή με σκεπτικισμό επειδή η ύπαρξη τέτοιου είδους ουράνιων σωμάτων δεν προβλεπόταν από τις κρατούσες θεωρίες. Πριν από λίγες ημέρες όμως δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα μιας νέας έρευνας, η οποία όχι μόνο επιβεβαίωσε οριστικά την ύπαρξη ελεύθερων πλανητών, αλλά κατέληξε και στο σχεδόν απίστευτο συμπέρασμα ότι ο αριθμός τους είναι ασύλληπτα μεγάλος. Φαίνεται ότι οι πλανήτες αυτοί είναι δύο φορές περισσότεροι από τα αστέρια, που σημαίνει ότι μόνο στον Γαλαξία μας υπάρχουν 400 δισεκατομμύρια ελεύθεροι πλανήτες! Πέρα από τη μεγάλη σημασία αυτής της ανακάλυψης για τις θεωρίες δημιουργίας πλανητικών συστημάτων, πολλοί ήδη άρχισαν να σκέπτονται ότι η φύση έχει φτιάξει, πριν από εμάς, το «τέλειο» διαστημόπλοιο για την εξερεύνηση και τον αποικισμό του Σύμπαντος.

Ανατροπή στη δημιουργία πλανητών
Η Αστρονομία είναι μια επιστήμη γεμάτη ανατροπές. Η πιο πρόσφατη έχει να κάνει με τον τρόπο που δημιουργούνται οι πλανήτες, δηλαδή ουράνια σώματα πολύ μικρότερα από αστέρια, η εσωτερική πίεση και θερμοκρασία των οποίων δεν επαρκούν για να συντηρήσουν θερμοπυρηνικές αντιδράσεις. Ως πριν από λίγο καιρό διδάσκαμε στους φοιτητές μας ότι οι πλανήτες δημιουργούνται από το υλικό που «περισσεύει», μετά τη δημιουργία ενός αστεριού, και έτσι αναγκαστικά περιφέρονται γύρω από το «μητρικό» αστέρι. Η πρόσφατη ανακοίνωση μιας πολυπληθούς ομάδας αστρονόμων για την οριστική επιβεβαίωση της ύπαρξης ελεύθερων πλανητών ήρθε να ανατρέψει αυτή τη θεωρία.
Ελεύθερος πλανήτης είναι ένα ουράνιο σώμα παρόμοιο σε μέγεθος με τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, το οποίο όμως δεν «ανήκει» σε κάποιο αστέρι, με την έννοια ότι περιφέρεται γύρω από αυτό, αλλά περιπλανάται «ελεύθερο» στον μεσοαστρικό χώρο. Η πρώτη ανακοίνωση για την ύπαρξη ελεύθερων πλανητών είχε γίνει το 2000 από μια ομάδα ισπανών αστρονόμων που είχαν χρησιμοποιήσει κλασικές φωτογραφικές μεθόδους για να αποτυπώσουν αμυδρά αντικείμενα με μάζα λίγες φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Για να γίνει αποδεκτή όμως μια τόσο σημαντική ανατροπή χρειάζεται επιβεβαίωση με άλλη, ανεξάρτητη μέθοδο.

Περιοχή στο νεφέλωμα του Αετού, όπου είναι πιθανό ότι μαζί με τα αστέρια δημιουργούνται και ελεύθεροι πλανήτες


Η μέθοδος του βαρυτικού μικρο-φακού
Η πιο σύγχρονη και κατάλληλη για τον σκοπό αυτό μέθοδος είναι το φαινόμενο του βαρυτικού μικρο-φακού (microlensing), που ανιχνεύει ένα σώμα με άλλη μέθοδο και όχι από το φως που αυτό εκπέμπει. Σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία Σχετικότητας, ένα σώμα, είτε φωτεινό είτε σκοτεινό, που τυχαίνει να βρίσκεται στην ευθεία η οποία ενώνει το μάτι μας με μια μακρινή φωτεινή πηγή, εστιάζει το φως της πηγής, όπως ένας αμφίκυρτος φακός συγκεντρώνει το ηλιακό φως. Για τον λόγο αυτό το πλησιέστερο σώμα ονομάζεται βαρυτικός φακός. Αν ο φακός έχει μάζα όση ένας γαλαξίας ή ένα σμήνος γαλαξιών, τότε είναι δυνατό να παρατηρήσουμε την εικόνα της μακρινής πηγής που αυτός προβάλλει. Αν ο φακός έχει μάζα όση ένα αστέρι ή ένας πλανήτης, τότε δεν μπορούμε να δούμε την εικόνα της πηγής, όμως μπορούμε να παρατηρήσουμε την απότομη αύξηση της λαμπρότητάς της που προκαλείται από την εστίαση της ακτινοβολίας της. Ανάλογα με τη μάζα του φακού και την ταχύτητα με την οποία αυτός κινείται, η αναλαμπή αυτή της πηγής μπορεί να διαρκέσει μερικές ώρες ή ημέρες.

Τη διετία 2006-2007 η ερευνητική ομάδα MAO (Microlensing Observations in Astrophysics) παρατηρούσε συστηματικά το κέντρο του Γαλαξία μας με σκοπό την καταγραφή αναλαμπών που οφείλονται σε ελεύθερους πλανήτες. Κατά τη διάρκεια των παρατηρήσεων καταγράφηκαν αρκετές εκατοντάδες αναλαμπές αυτού του είδους, πολλές από τις οποίες επιβεβαιώθηκαν στη συνέχεια από την ερευνητική ομάδα OGLE (Optical Gravitational Lensing Experiment). Η στατιστική ανάλυση αυτών των γεγονότων, που ολοκληρώθηκε μόλις πρόσφατα, οδήγησε στο συμπέρασμα ότι στον Γαλαξία μας υπάρχουν ελεύθεροι πλανήτες, στο μέγεθος του Δία, ο αριθμός των οποίων είναι διπλάσιος από τον αριθμό των αστέρων του Γαλαξία. Επειδή ο αριθμός των αστέρων είναι 200 δισεκατομμύρια, ο αριθμός των ελεύθερων πλανητών του Γαλαξία μας είναι 400 δισεκατομμύρια. Ανάλογος αριθμός θα πρέπει να υπάρχει και στα υπόλοιπα 200 δισεκατομμύρια γαλαξίες που υπάρχουν στο ορατό από εμάς Σύμπαν.

Οταν η φαντασία γίνεται πραγματικότητα

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ύπαρξη ελεύθερων πλανητών είχε προταθεί ήδη το 1932 στη νουβέλα επιστημονικής φαντασίας Οταν συγκρούονται οι πολιτισμοί των Philip Wylie και Edwin Balmer. Μετά όμως την πρώτη ανακοίνωση παρατήρησης τέτοιου είδους ουράνιων σωμάτων το 2000, η σκυτάλη πέρασε στους επιστήμονες. Πολλοί από αυτούς δοκίμασαν να υπολογίσουν την πιθανότητα της διατήρησης ζωής σε έναν ελεύθερο πλανήτη καθώς και την πιθανότητα σύλληψης ενός ελεύθερου πλανήτη από ένα προϋπάρχον πλανητικό σύστημα, παρόμοιο με τις εκατοντάδες που έχουν ήδη ανακαλυφθεί τα τελευταία χρόνια. Ετσι αρκετοί αστροβιολόγοι έδειξαν ότι η γεωθερμική ενέργεια ενός ελεύθερου πλανήτη με πυκνή ατμόσφαιρα μπορεί να διατηρεί επιφανειακή θερμοκρασία στην οποία διάφοροι διαλύτες βιολογικής σημασίας (όπως π.χ. το νερό) βρίσκονται σε υγρή μορφή, ενώ η ερευνητική ομάδα Δυναμικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έδειξε ότι η πιθανότητα σύλληψης ενός ελεύθερου πλανήτη από ένα πλανητικό σύστημα δεν είναι καθόλου αμελητέα. Αρα η μεταφορά ζωής, ή και ακόμη-ακόμη αποικιών, μέσω ελεύθερων πλανητών από ένα πλανητικό σύστημα σε ένα άλλο δεν φαίνεται να αποκλείεται στο απώτερο μέλλον.

* Ο Χάρης Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.

Η επιστροφή της αντιύλης

ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ CERN ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ
Από την ύλη και την αντιύλη που σχηματίστηκε μετά το Big Bang (Μεγάλη Εκρηξη), στο σύμπαν παρέμεινε μόνο η ύλη.
Κατά τη διάρκεια του μεγάλου πειράματος του CERN, με την επωνυμία ALPHA, αιχμαλωτίστηκε πρώτη φορά αντιυδρογόνο με τη βοήθεια ισχυρών μαγνητών Κατά τη διάρκεια του μεγάλου πειράματος του CERN, με την επωνυμία ALPHA, αιχμαλωτίστηκε πρώτη φορά αντιυδρογόνο με τη βοήθεια ισχυρών μαγνητών Σήμερα, οι φυσικοί του ευρωπαϊκού ερευνητικού κέντρου CERN έχουν παγιδεύσει αντιυδρογόνο σε ένα μαγνητικό πεδίο, για να μπορέσουν να μελετήσουν τη φύση της αντιύλης.
Οι ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν και να παγιδεύσουν αντιυδρογόνο. Εστω κι αν πρόκειται μόνο για 38 αντιάτομα, τα οποία διατηρήθηκαν για 172 χιλιοστά του δευτερολέπτου, το γεγονός δεν παύει να προκαλεί αίσθηση. Τα αντιάτομα είναι, όντως, εξαιρετικά δύσκολο να δαμαστούν, καθώς εξαφανίζονται το ίδιο χιλιοστό του δευτερολέπτου που έρχονται σε επαφή με «συνηθισμένη» ύλη.
Οταν η αντιύλη ελέγχεται, μπορούμε να μελετήσουμε τον τρόπο συμπεριφοράς της. Οι ερευνητές επιδιώκουν να συγκρίνουν το αντιυδρογόνο, με το σύνηθες υδρογόνο για να δουν αν υπάρχει διαφορά στον τρόπο με τον οποίον τα αντιάτομα αντιδρούν με τα φωτόνια. «Αν βρούμε κάποια διαφορά ανάμεσα σε υδρογόνο και αντιυδρογόνο, σημαίνει ότι έχουμε παραβλέψει κάτι στο λεγόμενο πρότυπο μοντέλο για το πώς είναι κατασκευασμένο το σύμπαν» λέει ο Τζέφρεϊ Χανγκστ, ο οποίος ηγείται του πειράματος στο CERN.
Το αποτέλεσμα μπορεί να βοηθήσει τους φυσικούς να κατανοήσουν γιατί τα πάντα γύρω μας αποτελούνται από ύλη και γιατί δεν έχουμε παρατηρήσει αντιύλη στη φύση. Πρόκειται πράγματι για μυστήριο, διότι έπρεπε να υπάρχει ίση ποσότητα ύλης και αντιύλης. «Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε αυτή την ασυμμετρία» λέει ο Τζέφρεϊ Χανγκστ. «Αναζητούμε μια νέα φυσική, πράγματα που δεν σκέφτηκε κανείς πριν» προσθέτει.
Το αντιυδρογόνο είναι το απλούστερο αντιάτομο. Ενώ ένα συνηθισμένο άτομο υδρογόνου αποτελείται από ένα ηλεκτρόνιο δεσμευμένο σε ένα πρωτόνιο, το αντιυδρογόνο διαθέτει ένα ποζιτρόνιο -το αντισωματίδιο του ηλεκτρονίου- δεσμευμένο σε ένα αντιπρωτόνιο.
Τα ποζιτρόνια εκπέμπονται σε ορισμένες μορφές ραδιενεργού διάσπασης και τα αντιπρωτόνια μπορούν να δημιουργηθούν όταν παρέχεται ενέργεια στα πρωτόνια μέσα σε έναν επιταχυντή σωματιδίων και κατόπιν συγκρούονται με μέταλλο. Αργότερα έγινε ρουτίνα η παραγωγή αντιπρωτονίων και ποζιτρονίων, αλλά παραμένει δύσκολο να τα συνδυάσει κανείς σε αντιυδρογόνο, όπως και να διατηρήσει τα αντιάτομα.
Στο CERN, γεννήθηκαν τα πρώτα αντιάτομα που έφτιαξε ποτέ ο άνθρωπος, το 1995. Τα εννέα άτομα αντιυδρογόνου που δημιουργήθηκαν τότε εξαφανίστηκαν με μια ταχύτητα που πλησίαζε εκείνη του φωτός και χρειάστηκαν μόλις 40 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου για να συγκρουστούν με ύλη και να καταστραφούν.
Το 2002, άρχισε να χρησιμοποιείται ένα νέο μηχάνημα: ο επιταχυντής αντιπρωτονίων. Ετσι έγινε δυνατόν να εμποδιστούν τα αντιπρωτόνια πριν από τη συνάντησή τους με τα ποζιτρόνια, και οι ερευνητές μπόρεσαν να παράξουν χιλιάδες αντιάτομα. Δεν μπόρεσαν, ωστόσο, να διατηρήσουν για πολύ τα αντιάτομα και δεν είναι δυνατόν να πειραματιστούν με αυτά πριν ακινητοποιηθούν.
Σήμερα είναι η πρώτη φορά που παγιδεύονται αντιάτομα. Στο νέο πείραμα ALPHA, το οποίο διεξήχθη το φθινόπωρο του 2010, οι φυσικοί συνένωσαν δέκα εκατομμύρια αντιπρωτόνια με ποζιτρόνια. Δόθηκε στα σωματίδια ένα δευτερόλεπτο να σχηματίσουν ζεύγη και να μετατραπούν σε αντιυδρογόνο και οι ερευνητές κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν στην ατομοπαγίδα μόλις 38 από το σύνολο των ατόμων αντιυδρογόνου.
Τα σταθερά, ηλεκτρικώς ουδέτερα, άτομα αντιύλης ακινητοποιήθηκαν από ισχυρά μαγνητικά πεδία, τα οποία δημιουργήθηκαν από έναν υπεραγώγιμο πλανήτη. Η σύλληψή τους έγινε μόνον όταν οι ερευνητές κατάφεραν να απορροφήσουν τόσο πολλή κινητική ενέργεια από αυτά, ώστε να αποκτήσουν θερμοκρασία μόλις μισού βαθμού πάνω από το απόλυτο μηδέν. Τα αντιάτομα ελευθερώθηκαν αρκετά σύντομα πάλι, κι έτσι μπόρεσαν να συγκρουστούν ελεύθερα με ύλη και να εκπέμψουν χαρακτηριστική ακτινοβολία, η οποία καταγράφηκε από ανιχνευτές. Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος με τον οποίον μπορούσαν οι ερευνητές να σιγουρέψουν ότι τα αντιάτομα είχαν συλληφθεί.
Αυτό το επιτυχημένο πείραμα χρειάστηκε έξι χρόνια προετοιμασίας, αλλά είναι το πρώτο από μια σειρά πειραμάτων.
Το επόμενο βήμα είναι να μετρηθούν τα επίπεδα ενέργειας του αντιυδρογόνου, για να τα συγκρίνουν με το συνηθισμένο υδρογόνο. Οι ερευνητές θέλουν να μάθουν σε ποια συχνότητα των φωτονίων τα αντιάτομα απορροφούν ή εκπέμπουν ενέργεια. Οταν συμβεί αυτό, θα μάθουν και αν το υδρογόνο είναι ακριβές είδωλο του αντιυδρογόνου και το αντίστροφο. Αν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε ο κόσμος της φυσικής θα γνωρίσει πραγματικούς κλυδωνισμούς και θα αρχίσει να διαμορφώνεται μια εντελώς νέα θεωρία για το σύμπαν.

Υποβρύχιο τηλεσκόπιο εξερευνά τα μυστήρια του σύμπαντος

Τα πρώτα αποτελέσματα από το μεγαλύτερο υποβρύχιο «τηλεσκόπιο νετρίνων» στον κόσμο κατέγραψαν οι επιστήμονες, καθώς και κάποια επιπλέον σεισμολογικά και βιολογικά στοιχεία. Το τηλεσκόπιο Antares βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου, και καταγράφει τη συμπεριφορά του μικροσκοπικού και ιδιαίτερα δυσεύρετου σωματιδίου νετρίνο.
Τα νετρίνα αλληλεπιδρούν ασθενώς με την ύλη, και επομένως είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιούνται ειδικές πειραματικές διατάξεις, γνωστές ως «τηλεσκόπια νετρίνων», τοποθετημένες βαθιά μέσα σε εγκαταλειμμένα ορυχεία ή στο βυθό της θάλασσας, προκειμένου να μην επηρεάζονται από την κοσμική ακτινοβολία.
Ο εντοπισμός των σωματιδίων αυτών θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε ορισμένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της φυσικής, όπως το τι συμβαίνει στα αστέρια μετά από μια έκρηξη supernova και τη φύση των κοσμικών ακτίνων.
Το Antares μπορεί να κοιτάξει μια πλευρά του σύμπαντος, που τα υπόλοιπα τηλεσκόπια νετρίνων δεν μπορούν, ενώ είναι το μοναδικό που ανιχνεύει το βιοφωτισμό ορισμένων βακτηρίων, καθώς και τους σεισμούς.

Η παραπάνω γραφική αναπαράσταση δείχνει τις 12 στήλες από τα υπερευαίσθητα «μάτια» του Antares, τα οποία δεν κοιτούν ευθέως τα νετρίνα, αλλά τα ίχνη που αφήνουν περνώντας από τη θάλασσα.

Για να αποφύγει τα αποπροσανατολιστικά σήματα από την ατμόσφαιρα της Γης, το Antares ανιχνεύει τα ίχνη των νετρίνων που έρχονται από την αντίθετη κατεύθυνση και έχουν διασχίσει ολόκληρο τον πλανήτη.

Παράλληλα, το τηλεσκόπιο ανιχνεύει το βιοφωτισμό των βακτηρίων της θάλασσας, καταγράφοντας πολύ σημαντικά αποτελέσματα για τους βιολόγους. Για παράδειγμα, έχουν παρατηρηθεί ορισμένοι συσχετισμοί μεταξύ του βιοφωτισμού και της κατεύθυνσης των ρευμάτων της θάλασσας.

Το Antares είναι επίσης εξοπλισμένο με ιδιαίτερα ακριβείς σεισμογράφους, που ανιχνεύουν τις μετακινήσεις του εδάφους κάτω από το βυθό της θάλασσας και προσαρμόζουν τα αποτελέσματα για τα νετρίνα. Μάλιστα, οι σεισμογράφοι κατέγραψαν λεπτομερώς τον καταστροφικό σεισμό του περασμένου Μαρτίου στην Ιαπωνία.

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Η σονάτα των supervona


Πώς ακούγεται άραγε μια έκρηξη supernova; Ας ελπίσουμε πως δε θα μάθουμε ποτέ από πρώτο χέρι, αφού το να βρίσκεται κανείς σε απόσταση ακοής από ένα αστέρι που εκρήγνηται δεν είναι και η καλύτερη ιδέα. Ωστόσο, ένα ζευγάρι ερευνητών βρήκε τον τρόπο να απεικονίσει μουσικά μια έκρηξη supernova, και το αποτέλεσμα είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι αφηρημένης μουσικής!
Ο Alex Parker από το πανεπιστήμιο της Victoria και η Melissa Graham από αυτό της California, δημιούργησαν το παρακάτω βίντεο, συνθέτοντας 250 εκρήξεις supernova τύπου Ia, τις οποίες κατέγραψαν με τηλεσκόπιο. Αυτού του είδους οι «κατακλυσμοί» συμβαίνουν όταν ένα μικρό και πολύ συμπαγές αστέρι, γνωστό ως λευκός νάνος, μεγαλώνει υπερβολικά, γίνεται ασταθές και εκρήγνηται θερμοπυρηνικά.
Όπως εξηγεί ο Parker στην ιστοσελίδα του, οι δύο ερευνητές συνέδεσαν την κάθε έκρηξη supernova με μια νότα του πιάνου ή του μπάσου, ανάλογα με το γαλαξία όπου συνέβη η έκρηξη. Οι μεγαλύτεροι γαλαξίες ακούγονταν μπάσα, ενώ οι μικρότεροι έβγαζαν ήχο πιάνου.
Ο ήχος είναι δυνατότερος για τις εκρήξεις που έγιναν πιο κοντά στη Γή, και το αντίστροφο, ενώ η ένταση του ήχου (pitch) εξαρτάται από τον τρόπο που κάθε supernova φωτίζεται ή εξασθενεί. Φυσικά, το βίντεο δεν είναι σε πραγματικό χρόνο, αλλά κάθε δευτερόλεπτο αντιστοιχεί σε δύο εβδομάδες παρατήρησης με τηλεσκόπιο.

Supernova Sonata from Alex Parker on Vimeo.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Μια Καραϊβική στο φεγγάρι


Εκατό φορές περισσότερο νερό από ό,τι πίστευαν εντοπίζουν οι επιστήμονες στη Σελήνη
Μια Καραϊβική στο φεγγάρι
Τεράστια αποθέματα νερού κρύβονται κάτω από την άνυδρη επιφάνεια της Σελήνης σύμφωνα με νέα μελέτη



Τα καλά νέα σε ό,τι αφορά τις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη είναι ότι, όπως δείχνει μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science», ο δορυφόρος μας έχει περί τις 100 φορές περισσότερο νερό από ό,τι πιστεύαμε ως σήμερα. Τα κακά νέα όμως είναι ότι το νερό αυτό είναι «εγκλωβισμένο» μέσα σε μικροσκοπικούς ηφαιστειακούς κρυστάλλους. Ετσι οι αστροναύτες που θα επισκεφθούν στο μέλλον τη Σελήνη είναι απαραίτητο να έχουν μαζί τους …μπουκάλια νερού εάν θέλουν να ξεδιψάσουν.
Επιστήμονες οι οποίοι ανέλυσαν δείγματα σεληνιακών βράχων που είχε φέρει πίσω στη Γη η αποστολή  «Απόλλων 17» το 1972,  ανακάλυψαν ότι υπάρχει πολύ μεγάλη ομοιότητα σε ό,τι αφορά την περιεκτικότητα σε νερό του ανώτερου μανδύα της Γης με αυτή του υπεδάφους της Σελήνης. Και μπορεί στην όψη το φεγγάρι να φαίνεται άγονο, ωστόσο η άνυδρη επιφάνειά του κρύβει μέσα της πολύ νερό, σημειώνουν οι ερευνητές». Τόσο ώστε, όπως εκτιμούν, πιθανότατα κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης βρισκόταν κάποτε μια ολόκληρη Καραϊβική.
Οι θεωρίες της «γέννησης»
Η νέα ανακάλυψη περιπλέκει τα πράγματα σχετικά με τη θεωρία που αναφέρει ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε όταν ένα μεγάλο τμήμα της πρώιμης Γης αποχωρίστηκε από αυτήν πριν από περίπου 4,5 δις χρόνια κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης με έναν άλλον πλανήτη που είχε μέγεθος περίπου όσο εκείνο του Άρη. Και αυτό διότι εάν η Σελήνη είχε «γεννηθεί» από ένα τόσο βίαιο γεγονός όλο το νερό που περιείχε θα έπρεπε να έχει εξατμιστεί κατά τη σύγκρουση εξαιτίας των πολύ υψηλών θερμοκρασιών που θα αναπτύσσονταν.
Ωστόσο η θεωρία της μεγάλης σύγκρουσης ενισχύεται από πολλά άλλα στοιχεία. Για παράδειγμα το σχετικά μεγάλο μέγεθος του φυσικού δορυφόρου μας σε σύγκριση με τη Γη αποτελεί παράγοντα που μαρτυρεί ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε μετά από σύγκρουση με κάποιον …διερχόμενο πλανήτη. Επίσης άλλη μια ένδειξη που συνάδει με αυτή τη είναι ότι στη Σελήνη εμφανίζεται έλλειψη σιδήρου, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον μανδύα της Γης από την οποία υποτίθεται ότι «γεννήθηκε».
Ένα άλλο ενισχυτικό στοιχείο της κρατούσας θεωρίας σχετικά με τη σύγκρουση αφορά τα ισότοπα οξυγόνου που εντοπίζονται τόσο στη Γη όσο και στη Σελήνη και τα οποία είναι παρόμοια σε αναλογία στον πλανήτη μας και τον δορυφόρο του – δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τα ισότοπα του Άρη και των μετεωριτών.
«Θεωρώ ότι στη βασική μορφή της η θεωρία της σύγκρουσης πιθανότατα είναι σωστή, ωστόσο υπάρχει κάτι θεμελιώδες στη διαδικασία που ακόμη δεν έχουμε κατανοήσει» ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης Ερικ Χάουρι, γεωχημικός από το Ιδρυμα Carnegie.
«Παράθυρο» στη γνώση
Παρότι τα καινούργια στοιχεία δεν δίνουν μια οριστική απάντηση σχετικά με τον σχηματισμό του δορυφόρου μας, θεωρούνται άκρως σημαντικά από τους επιστήμονες σε ό,τι αφορά την καλύτερη μελέτη της Σελήνης.

«Τα δείγματα αυτά μας προσφέρουν το καλύτερο ‘παράθυρο’ μέχρι σήμερα προκειμένου να δούμε πόσες είναι οι ποσότητες νερού στο εσωτερικό της Σελήνης» ανέφερε ο καθηγητής Τζέιμς Βαν Ορμαν από το Πανεπιστήμιο Case Western Reserve στο Κλίβελαντ του Οχάιο που συμμετείχε στη μελέτη. «Το εσωτερικό της Σελήνης προσομοιάζει σε μεγάλο βαθμό με εκείνο της Γης σε ό,τι αφορά την αφθονία σε νερό» κατέληξε ο καθηγητής.
Όπως και να έχει, το πώς ήλθε στον …κόσμο η Σελήνη θα συνεχίσει (προς το παρόν τουλάχιστον) να αποτελεί μυστήριο.
ΠΗΓΗ:ΤΟ ΒΗΜΑ

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Το ηλεκτρόνιο είναι σχεδόν απόλυτα σφαιρικό


Σήμφωνα με την ακριβέστερη μέτρησή του
Η πιο ακριβής, μέχρι στιγμής, μέτρηση του σχήματος του ηλεκτρονίου έδειξε ότι είναι σχεδόν τέλεια σφαιρικό.
Η πρόσφατη ανακάλυψη της ομάδας επιστημόνων του Imperial College London θεωρείται σημαντική γιατί καθιστά λιγότερο πιθανές ορισμένες θεωρίες της σωματιδιακής φυσικής, όπως η υπερσυμμετρία.
Η νέα μέτρηση, χρειάστηκε πειράματα μιας δεκαετίας περίπου και έγινε με τη βοήθεια λέιζερ, σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες της ύλης. Είναι δύο φορές ακριβέστερη από την καλύτερη μέτρηση που υπήρχε μέχρι τώρα για το ηλεκτρόνιο.
Τα ηλεκτρόνια είναι αρνητικά φορτισμένα υποατομικά σωματίδια που κινούνται γύρω από τον πυρήνα του ατόμου.
Στην έρευνά τους, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μια μικροσκοπική διαφορά (μόλις 0,000000000000000000000000001 εκατοστά ή λιγότερο από το ένα δισεκατομμυριοστό του ενός δισεκατομμυριοστού του ενός δισεκατομμυριοστού του ενός εκατοστού) εμποδίζει το ηλεκτρόνιο από το να είναι ολοστρόγγυλο.
Έτσι, επιβεβαιώνεται η θεωρία ότι το ηλεκτρόνιο έχει σχήμα σφαιρικό και όχι ωοειδές.
Ωστόσο οι ερευνητές τόνισαν ότι οι νέες μετρήσεις του ηλεκτρονίου δεν αποκλείουν την πιθανότητα της υπερσυμμετρίας αλλά δεν την στηρίζουν κιόλας ως θεωρία.
Η έρευνα με επικεφαλής τον δρα Τζόνι Χάντσον και τον Έντουαρντ Χιντς του Τμήματος Φυσικής, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature».
Ο Χάντσον δήλωσε ότι μέσα στην επόμενη πενταετία θα καταστεί δυνατό να τετραπλασιαστεί η ακρίβεια των μετρήσεων, οπότε θα ξεκαθαριστεί οριστικά η βασιμότητα των θεωριών της υπερσυμμετρίας, σε συνδυασμό και με τις παρατηρήσεις του επιταχυντή του CERN.

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Nicolaus Copernicus: Ένας επαναστάτης στη μελέτη του Ουρανού



Ο πρώτος εκφραστής της ηλιοκεντρικής θεωρίας, μετά τους αρχαίους Έλληνες, και αστρολόγος του 16ου αιώνα Νικόλαος Κοπέρνικος σαν σήμερα το 1543 πέθανε άσημος, προτού προλάβει να δει το έργο του «Περί των Περιστροφών των Ουράνιων Σφαιρών» να εκδίδεται, έργο για το οποίο η Εκκλησία τον κήρυξε αιρετικό. Πέντε αιώνες μετά τον θάνατο του, το 2008, ξανακηδεύτηκε με τιμές ήρωα στον καθεδρικό ναό του Φρόμπορκ στην Πολωνία.
Ο Κοπέρνικος στο βιβλίο του «De Revolutionibus Orbium Coelestium Libri VI» («Έξι Βιβλία για τις Περιστροφές των Ουράνιων Σφαιρών») υποστήριξε την ηλιοκεντρική θεωρία, την άποψη δηλαδή ότι η Γη και τα άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, σε αντίθεση με την τότε επίσημη γεωκεντρική θεωρία, που ήθελε τη Γη ακίνητη και κέντρο του κόσμου.
Ουσιαστικά παρουσιάζει την τροποποίηση της θεωρίας του Πτολεμαίου για μια κινούμενη Γη. Στο μοντέλο που παρουσιάζεται, το Σύμπαν αποτελείται από 8 ομόκεντρες σφαίρες. Η εξώτατη, όγδοη σφαίρα, ήταν πάλι η σφαίρα των απλανών αστέρων, αλλά τώρα ο Ήλιος είναι ακίνητος στο κέντρο. Οι 6 γνωστοί την εποχή του Κοπέρνικου πλανήτες περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο με τη σειρά που γνωρίζουμε και σήμερα, ενώ η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη.
Επιπλέον, η φαινομενική κίνηση του Ήλιου και των απλανών γύρω από τη Γη εξηγείται από την ημερήσια περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της. Ο Κοπέρνικος, ωστόσο, ακολουθώντας όπως φαίνεται τον Αρίσταρχο, δεν τόλμησε να εγκαταλείψει τις κυκλικές τροχιές (οι αληθινές τροχιές των πλανητών είναι ελλειπτικές), με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να διατηρήσει τους επίκυκλους του Πτολεμαίου.
Παρά το γεγονός αυτό, η μεταπήδηση από ένα γεωκεντρικό στο ηλιοκεντρικό σύστημα ήταν από μόνη της πολύ σημαντική, καθώς δημιουργούσε σοβαρό ζήτημα σχετικώς με την αξιοπιστία του Αριστοτέλη, τον οποίο η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είχε αναγάγει σε αλάθητο.
Το έργο του Κοπέρνικου αποτέλεσε τη βάση για την εξέλιξη της σύγχρονης Αστρονομίας και άνοιξε το δρόμο για τους αστρονόμους της επόμενης γενιάς, όπως ο Κέπλερ και ο Γαλιλαίος, αλλά και την Επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα. Επιπλέον ο τίτλος του έργου είχε και από μόνος του ιστορική επίδραση καθώς έδωσε το λατινικό όνομα revolutio (περιστροφή, περιφορά) σε κάθε αιφνίδια και θεμελιώδη μεταβολή στη σκέψη ή και στην κοινωνία (revolution = επανάσταση).

Ο Κοπέρνικος γεννήθηκε το 1473
στο Τορούν της Πολωνίας, και πέρασε μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής του στο Φρόμπορκ της Βάρμιας, επαρχίας της Πολωνίας. Πέθανε το 1543 σχεδόν άσημος πριν η ριζοσπαστική του αντίληψη κάνει την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να τον καταδικάσει σαν αιρετικό. Ο τάφος του ήταν άγνωστος μέχρι το 2008 όπου ανακαλύφτηκαν τα οστά του και το 2010 ξανακηδεύτηκε αυτή την φορά με τιμές ήρωα από την Εκκλησία.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΗΤΑΝ Ο ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ;

του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Ας λένε ό,τι θέλουν. Ο Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν, ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε στην απεραντοσύνη του διαστήματος, ήταν πολίτης της Σοβιετικής Ένωσης. Κι αυτή την αλήθεια κανένας από όσους έχουν αναλάβει την κατεδάφιση όχι μόνο της πραγματικότητας, αλλά και της ιδέας του σοσιαλισμού, δεν μπορεί να την κρύψει. CCCΡ γράφει η διαστημική του κάσκα στο logo που του αφιέρωσε χτες ακόμα και η Google.
Ο γιος του αγρότη, εργάτης ο ίδιος σε χυτήριο και αργότερα μηχανικός, εραστής των πτήσεων, όσο κι αν τσαλακώθηκε από την προπαγάνδα, φίλια και εχθρική -μέχρι για δολοφονία του μίλησαν- δεν είναι απλώς ο Κολόμβος του διαστήματος, όπως τον αποκάλεσαν. Είναι και παραμένει ο άνθρωπος που συμπύκνωσε στο πρόσωπο και στο κατόρθωμά του την απίστευτη προσπάθεια της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών να βγει από τον μεσαίωνα, να ανταγωνιστεί τον καπιταλισμό στα προωθημένα μέτωπα της επιστήμης, να αναδείξει τα ταλέντα και τις δυνατότητες των ανθρώπων της εργατικής τάξης.

Ξεχνιέται ή αποσιωπάται πολύ συχνά στις μέρες μας: Η ΕΣΣΔ δεν ήταν μόνο ο Μπρέζνιεφ, η νομενκλατούρα, η απολιθωμένη γραφειοκρατία, η αγκυλωμένη δημοκρατία, οι διαφωνούντες, τα Γκουλάγκ -όλα αυτά στα οποία συνήθως μένουν οι περιγραφές και οι συχνά αφοριστικές αναλύσεις του καιρού μας. Η ΕΣΣΔ ήταν και ο Γκαγκάριν, και η Τερεσκόβα και τα εκατομμύρια νέων ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους στην επανάσταση και στον πόλεμο, τα πλήθη επιστημόνων και καλλιτεχνών -όλοι εκείνοι που από τα βάθη της εργατικής τάξης αναδείχτηκαν πρωτοπόροι και ήρωες. Ξεπερνώντας εμπόδια και δείχνοντας αυτό που συχνά στις μέρες μας λέμε ότι ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός.
Αν η πρώτη απόπειρα του ανθρώπου να ξεκολλήσει από τον παραλογισμό και τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού απέτυχε όπως απέτυχε, αυτό δεν σημαίνει ότι όλα σβήστηκαν από τους οδικούς χάρτες του σύγχρονου κόσμου. Η Σοβιετική Ένωση δεν τα κατάφερε, αν και πλήρωσαν οι λαοί της μεγάλο κόστος. Ο Γκαγκάριν όμως, μια στρατιά επιστημόνων και τεχνικών, ένας ολόκληρος λαός, ένα νέο κοινωνικό σύστημα, κατάφεραν να συγκλονίσουν και να αλλάξουν τον κόσμο. «Για μένα όλη η ζωή ήταν μια τέλεια στιγμή», είπε ο πρώτος κοσμοναύτης. Ίσως αυτή του η φράση να σημαίνει κάτι και στις μέρες του σκότους που ζούμε...

http://www.iskra.gr/


* Δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 13 Απριλίου στην "ΑΥΓΗ"

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

"24 Θέμις" : Ένας αστεροειδής με νερό σαν.. τη Γη

undefined
Αμερικανοί επιστήμονες παρατήρησαν νερό σε παγωμένη μορφή και πολύπλοκες οργανικές ουσίες, πάνω σε ένα αστεροειδή και συγκεκριμένα στον «24 Θέμις», ένα τεράστιο βράχο διαμέτρου 200 χιλιομέτρων, που βρίσκεται σε τροχιά σε απόσταση περίπου 480 εκατ. χλμ. από τον ήλιο, στη ζώνη μεταξύ του Άρη και του Δία.
Σύμφωνα με το βρετανικό πρακτορείο BBC, οι ερευνητές εξηγούν, ότι σε αυτές τις συνθήκες ο πάγος δεν είναι σταθερός και πρέπει να ανανεώνεται με κάποιο τρόπο, πιθανώς από το εσωτερικό του αστεροειδούς.

Οι επιστήμονες ξαφνιάστηκαν που ανακάλυψαν πάγο στην επιφάνεια του αστεροειδούς, καθώς κάτω από τη θερμότητα των ηλιακών ακτίνων και με ανυπαρξία ατμόσφαιρας, πίστευαν ότι τυχόν πάγος θα είχε εξατμιστεί προ πολλού.
Σύμφωνα με ένα εναλλακτικό σενάριο, ο αστεροειδής πρόσφατα συγκρούστηκε με κάποιον παγωμένο κομήτη, ενώ εξετάζονται κι άλλες πιθανότητες, όπως η συχνή πρόσκρουση μικρότερων βράχων πάνω στον «24 Θέμις», που φέρνει στην επιφάνειά του τον κρυμμένο από κάτω πάγο ή ίσως υδρατμοί πάγου εξέρχονται συνεχώς από το εσωτερικό προς την επιφάνεια, όπου και συμπυκνώνονται με την μορφή πάγου.
Εκτός από παγωμένο νερό, οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης στον αστεροειδή ίχνη πολύπλοκων οργανικών ουσιών, πλούσιων δηλαδή σε άνθρακα. Η ανακάλυψη ενισχύει τη θεωρία ότι ένα μεγάλο μέρος από το νερό των ωκεανών της Γης, αλλά και ίσως και οι πρώτοι οργανικοί «σπόροι» της ζωής, προήλθαν από το διάστημα, όταν αστεροειδείς ή κομήτες προσέκρουσαν στον πλανήτη μας πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια.
Σημειώνεται, πως σε λίγες εβδομάδες, ένα ιαπωνικό διαστημικό σκάφος θα επιστρέψει στη Γη, με δείγματα βράχων από την επιφάνεια ενός αστεροειδούς.
Το σκάφος «Ροζέτα» της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) θα περάσει δίπλα από ένα άλλο αστεροειδή μέσα στο 2010, ενώ ένα άλλο σκάφος της NASA, θα κάνει κάτι ανάλογο το 2010 με έναν τρίτο αστεροειδή.
Η ανακάλυψη της λεπτής παγωμένης επιφάνειας του ουρανίου σώματος έγινε, με τη βοήθεια του υπέρυθρου τηλεσκοπίου της NASA στη Χαβάη, από δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες, η μια υπό τον καθηγητή φυσικής Ουμπέρτο Κάμπινς, του πανεπιστημίου της Κεντρικής Φλόριδα και η άλλη υπό τον δρα Άντι Ρίβκιν, του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς.

Αυτό θα συμβεί όταν ο Ήλιος "πεθάνει"!

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από το νεφέλωμα NGC 6543 που είναι πιο γνωστό με τον όνομα "Μάτι της Γάτας". Πρόκειται για ένα πλανητικό νεφέλωμα που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον επειδή το κεντρικό άστρο του που έχει καταρρεύσει ανήκε στην ίδια κατηγορία με τον Ήλιο μας. Έτσι οι επιστήμονες μπορούν μελετώντας το τι συμβαίνει εκεί να δούνε τι θα συμβεί όταν σε περίπου 5 δισ. έτη θα καταρρεύσει ο Ήλιος και θα καταστραφεί μαζί του και το ηλιακό μας σύστημα.


Το "Μάτι της Γάτας" βρίσκεται ανάμεσα στα άστρα του αστερισμού του Δράκου, σε απόσταση 3.000 ετών φωτός από τη Γη. Αποτελείται από εκπληκτικά περίπλοκες δομές, ομόκεντρους δακτυλίους από αέρια, πίδακες από αέρια υψηλής ταχύτητας, και ασυνήθιστους κόμβους από αέρια που προκλήθηκαν από κύματα κλονισμού.  Οι επιστήμονες εικάζουν ότι οι δακτύλιοι είναι προϊόν του "επιθανάτιου ρόγχου" του άστρου και η μελέτη τους μπορεί να αποκαλύψει πολλά σημαντικά κοσμικά φαινόμενα.
Η μορφή που έχει λάβει το νεφέλωμα πιθανολογείται ότι είναι πολύ πρόσφατη και όχι μεγαλύτερη των χιλίων ετών. Απομεινάρι της κατάρρευσης του άστρου είναι πλέον ένας λευκός νάνος, ένα αστέρι θερμοκρασίας 80.000 βαθμών Κελσίου που λάμπει 10.000 φορές περισσότερο από τον Ήλιο μας. Ακόμα και σήμερα το άστρο αυτό έχει μάζα πενταπλάσια του Ήλιου μας και εκτοξεύει υλικά με ρυθμό 20 τρισεκατομμυρίων τόνων το δευτερόλεπτο και με ταχύτητα 1.900 χιλιόμετρων το δευτερόλεπτο.
Πηγή:pyles.tv

Πηγή: http://www.releasegreece.com

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Η μαγεια του ουρανου.....

ΔΕΙΤΕ: Φωτογραφίες μοναδικής ομορφιάς

Οι παρακάτω φωτογραφίες έχουν διακριθεί στο διεθνή διαγωνισμό φωτογραφίας του ουρανού και της Γης με τίτλο «Beauty of the Night Sky».

Απολαύστε τες…
















Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Στις 8 Ιουλίου η τελευταία εκτόξευση του Atlantis


Έτοιμο για εκτόκευση το Atlantis
Έτοιμο για εκτόκευση το Atlantis   (Φωτογραφία:  Reuters)

Η εκτόξευση μεταφέρθηκε χρονικά λόγω της αναβολής δύο εβδομάδων, στις 16 Μαΐου, της εκτόξευσης του Endeavour που είχε παρουσιάσει πρόβλημα στο ηλεκτρικό του σύστημα.

Το πλήρωμα της πτήσης είναι τέσσερις αστροναύτες, όλοι όμως έχουν πετάξει και στο παρελθόν.

Πρόκειται για την 33η αποστολή του Atlantis και τη 37η πτήση διαστημικού λεωφορείου για την κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, που έχει πλέον ολοκληρωθεί.

Είναι όμως και η 135η και τελευταία στην ιστορία του διαστημικού λεωφορείου.

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Γεμάτο... αδέσποτους πλανήτες το σύμπαν

undefined
Ουκ ολίγοι είναι οι πλανήτες που δεν βρίσκονται σε τροχιά γύρω από ένα μητρικό άστρο-ήλιο, αλλά περιπλανιούνται... αδέσποτοι στους ουρανούς, διαπίστωσαν οι επιστήμονες. Οι πρώτες στατιστικές-μαθηματικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι τέτοιοι πλανήτες είναι δυνατό να είναι τόσοι πολλοί, όσοι και τα άστρα-ήλιοι στο γαλαξία μας ή ακόμα περισσότεροι. Σύμφωνα με μια εκτίμηση των ερευνητών, μπορεί να υπάρχουν έως και 400 δισεκατομμύρια τέτοιοι πλάνητες, δηλαδή πολύ περισσότεροι από τα κοινά άστρα όπως ο ήλιος μας.
Δύο διεθνείς ομάδες επιστημόνων, με επικεφαλής τον καθηγητή αστροφυσικής Τακαχίρο Σούμι του πανεπιστημίου της Οσάκα, (μετά από διετή έρευνα ανάμεσα σε δεκάδες εκατομμύρια άστρα του γαλαξία μας, εντόπισαν δέκα πλανήτες, με τη μάζα περίπου του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, οι οποίοι βρίσκονται σε τόσο τεράστιες αποστάσεις από το πλησιέστερο άστρο, που τουλάχιστον μερικοί από αυτούς δεν μπορεί παρά να θεωρηθούν ότι είναι "ορφανοί" και κινούνται σαν "ελεύθερα πουλιά" στη "γειτονιά" του γαλαξία μας.
Η εντυπωσιακή ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature", ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην αναζήτηση των εξωπλανητών, δηλαδή των πλανητών πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, από τους οποίους έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από 500 μετά το 1995. Τώρα, για πρώτη φορά, υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι αρκετοί εξωπλανήτες είναι "αδέσμευτοι" από μητρικά άστρα.
Οι αστρονόμοι έψαξαν για πλανήτες σε απόσταση δέκα έως 500 αστρονομικών μονάδων από κάποιο άστρο (μια αστρονομική μονάδα αντιστοιχεί στην απόσταση Γης-Ήλιου, δηλαδή σε περίπου 150 εκατ. χλμ). Συγκριτικά, στο δικό μας ηλιακό σύστημα, ο Δίας, ο μεγαλύτερος πλανήτης, απέχει μόλις πέντε αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο, ενώ ο Ποσειδώνας, ο πιο μακρινός, απέχει 30. Για κανέναν από τους συγκεκριμένους δέκα εξωπλανήτες δεν διαπιστώθηκε να υπάρχει κάποιο μητρικό άστρο σε απόσταση μικρότερη των 1,5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Η ανακάλυψη έγινε με την τεχνική του "βαρυτικού μικροφακού", που συλλαμβάνει την καμπύλωση του φωτός ενός άστρου, όταν ανάμεσα σ' αυτό και στη Γη παρεμβάλλεται ένα άλλο μεγάλο ουράνιο σώμα (όπως ένας εξωπλανήτης), το οποίο, με βάση την θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, λειτουργεί ως φακός βαρύτητας, στρεβλώνοντας τη φωτεινή ακτινοβολία που φτάνει έως τον πλανήτη μας.
Η νέα ανακάλυψη αποτελεί ακόμα μια θεωρητική πρόκληση για την κυρίαρχη θεωρία σχηματισμού των πλανητών, η οποία υποστηρίζει ότι αυτοί δημιουργούνται από συσσωρεύσεις σκόνης και αερίων που "εγκλωβίζονται" σε τροχιά από τη μεγάλη βαρύτητα των άστρων-ήλιων. Η ύπαρξη των πολύ μακρινών πλανητών ίσως οφείλεται στο ότι, σε μια πολύ πρώιμη φάση, αυτοί οι πρωτο-πλανήτες ξέφυγαν από τα βαρυτικά δεσμά των άστρων τους. Σήμερα, μπορεί να βρίσκονται πια σε τόσο μακρινές τροχιές, που να φαίνεται σαν να είναι πια τελείως αδέσμευτοι ή μπορεί να περιφέρονται απλώς γύρω από το βαρυτικό κέντρο του γαλαξία μας. Αυτό που έχει ξαφνιάσει, πάντως, περισσότερο τους επιστήμονες, είναι η πιθανότητα τέτοιοι "άστεγοι" πλανήτες να είναι διάσπαρτοι σε τεράστιους αριθμούς στο σύμπαν.
Μερικοί επιστήμονες δεν αποκλείουν μάλιστα ότι ένας τέτοιος "ξέμπαρκος" εξωπλανήτης, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, έπεσε πάνω στο ηλιακό μας σύστημα και οι επιπτώσεις "πυροδότησαν" την εμφάνιση της ζωής στη Γη.

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Πλανήτης για... εξωγήινους


Ο Gliese 581d, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, έχει χαρακτηριστικά ικανά για να υποστηρίξει ζωντανούς οργανισμούς

Σημαντικές είναι πλέον οι ενδείξεις πως δεν είμαστε μόνοι μας στο Σύμπαν, καθώς, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ανθρώπων του Ινστιτούτου Πιέρ Σιμόν Λαπλάς και του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Ερευνας, ο εξωπλανήτης Gliese 581d έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά για να υποστηρίξει την ύπαρξη ζωντανών οργανισμών.


Το φως στον Gliese 581d είναι κοκκινωπό και σκούρο. Η βαρύτητα του πλανήτη είναι διπλάσια από αυτή της Γης
Το φως στον Gliese 581d είναι κοκκινωπό και σκούρο. Η βαρύτητα του πλανήτη είναι διπλάσια από αυτή της Γης
Το μητρικό του άστρο Gliese 581 είναι ένας κόκκινος νάνος (αστέρια σχετικά ψυχρά με μάζα 40% μικρότερη από αυτήν του Ηλιου) στον αστερισμό του Ζυγού και απέχει μόλις 20 έτη φωτός από τη Γη, απόσταση που με τα δεδομένα του Σύμπαντος είναι εξαιρετικά μικρή.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν συλλέξει μέχρι σήμερα οι επιστήμονες, ο εν λόγω πλανήτης είναι αρκετά ζεστός ώστε να εμφανίζονται εκεί «σύννεφα, βροχές και ωκεανοί». Βέβαια, όπως τονίζουν στη δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση Astrophysical Research Letters, ο Gliese 581d έχει και κάποια χαρακτηριστικά ξένα προς τη γήινη φύση μας.
Το φως από το μητρικό άστρο που φτάνει στην επιφάνεια του βραχώδους αυτού πλανήτη είναι κοκκινωπό και σκούρο, ενώ το μέγεθος του Gliese 581d είναι διπλάσιο από αυτό της Γης, γεγονός που σημαίνει πως η βαρυτική έλξη είναι διπλάσια και άρα ένα αντικείμενο ή ένας ζωντανός οργανισμός από τη Γη εκεί θα ζύγιζε δύο φορές το βάρος του. Συγκεκριμένα, όπως τονίζουν οι ειδικοί που πραγματοποίησαν την έρευνα, «ο πυκνότερος αέρας και η πυκνή νέφωση θα κρατούσαν την επιφάνεια σε ένα ζοφερό κόκκινο λυκόφως».
Το χαρακτηριστικό που αποτελεί ευχή και κατάρα του εξωπλανήτη αυτού είναι ότι η ατμόσφαιρά του αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, γεγονός που σημαίνει πως από τη μία η θερμότητα συγκρατείται, από την άλλη οποιοσδήποτε ζωντανός οργανισμός από τη Γη δεν θα μπορούσε να αναπνεύσει.
Παλιότερα ο Gliese 581d είχε κριθεί ως ακατάλληλος για να υποστηρίζει την ύπαρξη ζωής, όμως η νέα αυτή έρευνα ανατρέπει τα δεδομένα, με το σκεπτικό πως η ατμόσφαιρά του προσφέρει προστασία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Την πρωτη φωτογραφια του αστεροειδη Εστια ελαβε το Dawn

Για την ώρα, η Εστία δεν είναι παρά μία φωτεινή κηλίδα στην κάμερα του Dawn   
Για την ώρα, η Εστία δεν είναι παρά μία φωτεινή κηλίδα στην κάμερα του Dawn   Reuters
Δύο μήνες πριν φτάσει στο στόχο του, τον αστεροειδή Εστία, το ρομποτικό διαστημόπλοιο Dawn της NASA πήρε την πρώτη φωτογραφία του στόχου της, αν και για την ώρα δεν είναι παρά μία μικρή κηλίδα φωτός.

Το διαστημόπλοιο λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 3 Μαΐου, πήρε την πρώτη φωτογραφία της Εστίας που θα χρησιμεύσει για να δοκιμαστούν οι κάμερες και να διορθωθεί αν χρειαστεί η πορεία προς το στόχο.

Το Dawn (η «Αυγή») βρίσκεται 1,2 εκατομμύρια χιλιόμετρα από το στόχο του, περίπου τέσσερις φορές την απόστασης Γης-Σελήνης.

Η Εστία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αστεροειδής στη ζώνη του ηλιακού συστήματος ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, μετά την Δήμητρα, τον επόμενο στόχο του Dawn. Έχει διάμετρο 530 χιλιόμετρα και σχήμα που είναι σχεδόν σφαιρικό.

Το Dawn θα τεθεί σε τροχιά γύρω από την Εστία στις 16 Ιουλίου, σύμφωνα με τον προγραμματισμό και, μετά από μία περίοδο δοκιμών, θα αρχίσει να συγκεντρώνει δεδομένα από τις αρχές Αυγούστου για ένα χρόνο.

Στη συνέχεια θα ξεφύγει από την ασθενική βαρύτητα της Εστίας και θα συνεχίσει το ταξίδι του στο διάστημα μέχρι τη Δήμητρα, το μεγαλύτερο αστεροειδή του ηλιακού συστήματος για να τεθεί σε τροχιά το 2015.

Όλα τα σώματα που περιφέρονται στη ζώνη των αστεροειδών -υπολογίζονται σε πολλές χιλιάδες χωρίς να είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός- θεωρούνται τα κατάλοιπα από τον σχηματισμό του ηλιακού συστήματος. Είναι δε σχεδόν ανέπαφα εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια και για το λόγο αυτό η μελέτη τους είναι εξαιρετικά σημαντική.

Μέχρι σήμερα έχουν παρατηρηθεί από κοντά ο αστεροειδής 433 Έρωτας από το αμερικανικό NEAR και ο 25143 Ιτοκάουα από το ιαπωνικό Χαγιαμπούσα, όπως και μερικοί άλλοι από διερχόμενα σκάφη.
ΠΗΓΗ 
www.apocalypsejohn.com

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Παραμύθι ο Παράδεισος λέει ο Στίβεν Χόκιν

Περιγράφει τον εγκέφαλο σαν κομπιούτερ που κάποτε θα χαλάσει

Η μεταθανάτια ζωή είναι ένα παραμύθι για ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι, λέει ο διάσημος Βρετανός θεωρητικός φυσικός Στήβεν Χόκιν σε σημερινή συνέντευξή του.
Στέφεν Χόκιν Στέφεν Χόκιν Ο Χόκιν, σήμερα 69 ετών, είχε εκτιμηθεί πως θα πεθάνει λίγα χρόνια μετά τη διάγνωση της εκφυλιστικής ασθένειας των κινητικών νευρώνων στην ηλικία των 21 ετών, όμως εξελίχθηκε σε έναν από τους διασημότερους επιστήμονες στον κόσμο με τη δημοσίευση του βιβλίου του "Μία Σύντομη Ιστορία του Χρόνου".
"Έζησα τα τελευταία 49 χρόνια με την προοπτική ενός πρόωρου θανάτου. Δεν φοβάμαι τον θάνατο, αλλά δεν βιάζομαι και να πεθάνω" τόνισε στην εφημερίδα Guardian. "Θεωρώ τον εγκέφαλο σαν ένα κομπιούτερ το οποίο θα σταματήσει να λειτουργεί όταν τα συστατικά του μέρη χαλάσουν. Δεν υπάρχει Παράδεισος ή μεταθανάτια ζωή για χαλασμένους κομπιούτερ. Αυτά είναι παραμύθια για ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι".
Όταν ρωτήθηκε πώς πρέπει να ζούμε, δήλωσε: "Πρέπει να αναζητούμε την μεγαλύτερη αξία στην δραστηριότητά μας".
Ο Χόκιν έδωσε την συνέντευξη πριν από την συνάντηση για το "Πνεύμα των Καιρών" (Zeitgeist) που διοργανώνει το Google στο Λονδίνο όπου θα μιλήσει μαζί με αρκετούς άλλους όπως ο Βρετανός υπουργός οικονομικών George Osborne και ο νομπελίστας οικονομολόγος Joseph Stiglitz.
Ο πρώην καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ (εκεί που δίδαξε και ο Ισαάκ Νεύτων) έχει προϊστορία σχολίων πάνω στη θρησκεία που είχαν σαν αποτέλεσμα να δέχεται επικρίσεις. Το 2010 με το βιβλίο του "Το Μεγάλο Σχέδιο" προκάλεσε αρνητική αντίδραση μεταξύ των θρησκευτικών ηγετών για το επιχείρημά του πως δεν υπάρχει η ανάγκη μιας θείας δύναμης προκειμένου να εξηγηθεί η δημιουργία του Σύμπαντος.

Εκτοξεύτηκε το διαστημικό λεωφορείο Endeavour

Εκτοξεύτηκε το Endeavour στις 08:56 (15:56 ώρα Ελλάδας), από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρόκειται για το τελευταίο ταξίδι αυτού του διαστημικού λεωφορείου στο Διάστημα, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Στο σκάφος επιβαίνει εξαμελές πλήρωμα και η αποστολή θα διαρκέσει 16 ημέρες.

Η NASA ήλπιζε πως το Endeavour θα είχε επιστρέψει από την αποστολή του μέχρι σήμερα, όμως η πρώτη απόπειρα εκτόξευσης στις 29 Απριλίου απέτυχε εξαιτίας μιας βλάβης σε υδραυλική γεννήτρια του διαστημικού σκάφους.
Το σκάφος άντλησε 500.000 γαλόνια καύσιμα, στο διάστημα των 8,5 λεπτών που χρειάστηκε για να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Γη.
Πρόκειται για την 134η πτήση στην ιστορία του προγράμματος διαστημικών σκαφών της NASA και η προτελευταία, αφού κατόπιν θα αποσυρθούν τα τρία διαστημικά λεωφορεία που αποτελούν τον στόλο της. Το Discovery ολοκλήρωσε το πρόγραμμά του τον Μάρτιο, ενώ το Atlantis θα μεταφέρει το τελευταίο του φορτίο στον σταθμό τον Ιούλιο.
Στο άμεσο μέλλον, ο ανεφοδιασμός του σταθμού θα εκτελείται από ευρωπαϊκά και ρωσικά σκάφη. Από την πλευρά της η NASA θα μισθώσει δύο εμπορικές εταιρείες που θα εκτελούν επίσης αποστολές φορτίων προς τον σταθμό.
►Περισσότερες πληροφορίες για την αποστολή του Endeavour, διαβάστε εδώ.
ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Σήματα εξωγήινων αναζητώνται σε δεκάδες πλανήτες σαν τη Γη

Το SETI επιστρέφει

undefined
Το πρόγραμμα SETI έχασε πρόσφατα ένα από τα βασικά του όργανα για την αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών, τώρα όμως ξεκινά μια νέα προσπάθεια: θα χρησιμοποιήσει ένα γιγάντιο ραδιοτηλεσκόπιο για να αφουγκραστεί 86 πιθανούς πλανήτες σαν τη Γη.

Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι οι πλανήτες αυτοί βρίσκονται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη, δηλαδή έχουν θερμοκρασία κατάλληλη για την παρουσία υγρού νερού -ίσως και ζωής.

«Δεν είναι απόλυτα σίγουρο ότι όλα αυτά τα άστρα έχουν κατοικήσιμα πλανητικά συστήματα, είναι όμως καλά μέρη για να αναζητήσει κανείς τον ET» σχολίασε  στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Άντριου Σίμιον, αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ.

Οι 86 στόχοι επιλέχθηκαν μεταξύ των 1.235 εξωπλανητών που έχει εντοπίσει μέχρι σήμερα το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, σχεδιασμένο ειδικά για τον εντοπισμό μακρινών πλανητικών συστημάτων.

To Ινστιτούτο SETI (Ινστιτούτο Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης) ιδρύθηκε το 1984 με τη στήριξη του διάσημου Αμερικανού αστρονόμου και εκλαϊκευτή της επιστήμης Καρλ Σέιγκαν. Μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να ανιχνεύσει σήματα εξωγήινων πολιτισμών, η ελπίδα όμως ποτέ δεν πεθαίνει.

Το SETI θα έχει τώρα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει το ραδιοτηλεσκόπιο του Γκριν Μπανκ στη Δυτική Βιρτζίνια, το μεγαλύτερο κινούμενο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου.

Με επιφάνεια 11.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, το τηλεσκόπιο του Γκριν Μπανκ μπορεί να αναλύει ραδιοκύματα σε ένα εξαιρετικά μεγάλο εύρος συχνοτήτων, και συλλέγει σχεδόν ένα Gigabyte δεδομένων το δευτερόλεπτο.

Συγκριτικά, το σταθερό ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο στο Νέο Μεξικό, που είναι και το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου, θα χρειαζόταν σχεδόν ένα χρόνο για να συλλέξει τα δεδομένα που καταγράφει το νεότερο Γκριν Μπανκ σε μια μέρα.

Για την ανάλυση αυτού του τεράστιου όγκου δεδομένων, το SETI θα έχει τη βοήθεια ενός εκατομμυρίου εθελοντών σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι τρέχουν στους οικιακούς υπολογιστές τους το λογισμικό SETI@home.

Η ανακοίνωση για τη χρήση του Γκριν Μπανκ από το SETΙ έρχεται λίγες εβδομάδες μετά από ένα σημαντικό πλήγμα για το πρόγραμμα. Λόγω έλλειψης κονδυλίων, το Ινστιτούτο διέκοψε τη λειτουργία της Συστοιχίας Τηλεσκοπίων Allen (ΑΤΑ), μιας ομάδας 42 ραδιοτηλεσκοπίων που βρίσκεται στην Καλιφόρνια.

Η ημιτελής συστοιχία, κόστους 50 εκατ. δολαρίων, θα μπορούσε να ξαναλειτουργήσει αν το SETI εξασφαλίσει περισσότερες δωρεές.

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Ο μεγαλύτερος πύραυλος στον κόσμο Θα μεταφέρει φορτία και ανθρώπους στη Σελήνη, τον Άρη και τους αστεροειδείς


Ο μεγαλύτερος πύραυλος στον κόσμο
Καλλιτεχνική απεικόνιση του πυραύλου Falcon Heavy

0Share
εκτύπωση 
Ουάσινγκτον

Η αμερικανική SpaceX, μια εταιρεία που έχει εξασφαλίσει συμβόλαιo της NASA για τη μεταφορά φορτίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, και έχει ήδη στείλει σε τροχιά την πρώτη ιδιωτική διαστημική κάψουλα, σχεδιάζει τώρα τον μεγαλύτερο πύραυλο από τότε που οι Αμερικανοί πήγαν στο φεγγάρι.

Η πρώτη εκτόξευση προγραμματίζεται για το 2013, ανακοίνωσε ο πρόεδρος της SpaceX Έλον Μασκ, ο οποίος είχε ιδρύσει παλαιότερα το PayPal και επενδύει σήμερα και στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Ο πύραυλος βαρέων βαρών Falcon Heavy θα είναι ο μοναδικός πύραυλος που θα μπορεί στο απώτερο μέλλον να μεταφέρει φορτία ή και ανθρώπους μέχρι την τροχιά της Σελήνης, τον Άρη ή κάποιον αστεροειδή.

Βασίστηκε στο σχέδιο του Falcon 9, του πυραύλου της SpaceX που έχει πραγματοποιήσει συνολικά δύο επιτυχείς δοκιμαστικές εκτοξεύσεις.

Το νέο μοντέλο έχει τριπλάσιους κινητήρες (τρεις πυρήνες των εννέα πυραυλοκινητήρων ο καθένας) και θα προσφέρει κατά την απογείωση ώση 1,7 εκατομμυρίων κιλών, όσο 15 Boeing 747 σε πλήρη ισχύ.

Ο Falcon Heavy θα μπορεί έτσι να μεταφέρει σε χαμηλή γήινη τροχιά φορτία μάζας 53.000 κιλών, δύο φορές περισσότερο από τα 22.680 κιλά των διαστημικών λεωφορείων.

Ακόμα ισχυρότερος ήταν πάντως ο πύραυλος Saturn V της εποχής Apollo, ο οποίος μπορούσε να μεταφέρει πάνω από 200.000 κιλά.

«Πιστεύω ότι είναι πια ρεαλιστικό να σκεφτόμαστε σχέδια όπως μια αποστολή επιστροφής δειγμάτων από τον Άρη, η οποία θα απαιτούσε τεράστια χωρητικότητα, αφού το σκάφος που θα προσεδαφιζόταν στον Άρη θα έπρεπε να έχει αρκετά καύσιμα για να επιστρέψει στη Γη» δήλωσε ο Έλον Μασκ.

Εκπτώσεις

Η SpaceX (Space Exploration Technologies) είναι μία από τις πέντε αμερικανικές εταιρείες που χρηματοδοτούνται από τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων φέτος.

Όπως υποστηρίζει η εταιρεία, κάθε εκτόξευση με τον Falcon Heavy θα κόστιζε μόλις 100 εκατομμύρια δολάρια, ποσό δύο φορές μικρότερο σε σχέση με τον ανταγωνισμό της Boeing και της Lockheed Martin.

Τα διαστημικά λεωφορεία κοστίζουν ακόμα περισσότερο. Αν ληφθεί υπόψη και το κόστος για την ανάπτυξή τους, κάθε εκτόξευση κόστισε περίπου 1,5 δισ. δολάρια, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Πανεπιστημίου του Κολοράντο και του πρακτορείο Associated Press.

Η τιμή για την εκτόξευση ενός κιλού σε τροχιά ανέρχεται σήμερα γύρω στα 20.000 δολάρια. O Falcon Heavy θα μείωνε το κόστος στα 2.000 δολάρια, ελπίζει ο Μασκ.

Για να συμβεί πάντως αυτό η SpaceX θα έπρεπε να εκτοξεύει τουλάχιστον τέσσερις Falcon Heavy το χρόνο, κάτι που δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο, δεδομένου ότι η εταιρεία δεν έχει σήμερα άλλους πελάτες εκτός από τη NASA.

Έχει πάντως εξασφαλίσει εξέδρα εκτόξευσης στην Αεροπορική Βάση Βάντενμπεργκ της Καλιφόρνια για την πρώτη πτήση του πυραύλου το 2013.

Στις επόμενες πτήσεις προγραμματίζει να χρησιμοποιήσει τις εξέδρες εκτόξευσης που νοικιάζει στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ.

Τα 10 πιο παράξενα πράγματα στο διάστημα.


Όσο εξερευνούμε το διάστημα, όσο προσπαθούμε να καταλάβουμε πως δημιουργήθηκε το σύμπαν, και η ζωή, βρισκόμαστε απέναντι σε αινίγματα που μας προκαλούν για περισσότερη έρευνα. Δείτε μία λίστα με τα 10 πιο παράξενα πράγματα στο διάστημα.



Ακτινοβολία CMB


Γνωστή και ως CMB (cosmic microwave background) , αυτή η ακτινοβολία είναι ένα πρωτογενές απομεινάρι από το Big Bang που έδωσε γέννηση στο σύμπαν. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1960, σαν ένας ήχος ραδιοκυμάτων που έμοιαζε να εκπέμπεται από παντού στο διάστημα. Η CMB θεωρείται ως το καλύτερο αποδεικτικό στοιχείο για τη στήριξη της θεωρίας του Big Bang. Πρόσφατες ακριβείς μετρήσεις τοποθετούν τη θερμοκρασία της CMB στα -455 Φαρενάιτ (-270 βαθμοί Κελσίου).

Σκοτεινή ύλη


Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι συμπληρώνει τη μάζα της ύλης του σύμπαντος, αλλά είναι αόρατη και δεν μπορεί να ανιχνευθεί άμεσα με τη χρήση της υπάρχουσας τεχνολογίας. Τα υποψήφια συστατικά της ποικίλλουν από τα πολύ ελαφρά νετρίνα, μέχρι τις αόρατες μαύρες τρύπες. Κάποιοι επιστήμονες αναρωτιούνται, αν η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης ισχύει και προτείνουν ότι εάν λυθεί το μυστήριο που την αφορά, θα μπορέσουμε να έχουμε μεγαλύτερη κατανόηση για τη βαρύτητα.

Εξω-πλανήτες
Εξω-πλανήτες
Μέχρι περίπου τις αρχές του 1990, οι μόνοι γνωστοί πλανήτες στο σύμπαν ήταν οι οικείοι μας πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Από τότε έχουν ανακαλυφθεί περισσότεροι από 190 πλανήτες εκτός του συστήματός μας. Ποικίλλουν από γιγάντιους αέριους κόσμους με μάζα που θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει και ως αστέρια, μέχρι μικρούς βραχώδεις κόκκινους νάνους σε σκιώδεις περιστροφές. Οι έρευνες για μια δεύτερη γη, έχουν αποβεί ωστόσο μέχρι στιγμής άκαρπες. Οι αστρονόμοι γενικώς πιστεύουν πως με μία καλύτερη τεχνολογία θα είναι πιο πιθανό να ανακαλυφθούν κόσμοι παρόμοιοι με τον δικό μας.
Συγχώνευση μαύρων οπών
Συγχώνευση μαύρων οπών
Τα βαρυτικά κύματα είναι διαταραχές του χωροχρόνου και είχαν προβλεφτεί από την θεωρία της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Τα κύματα ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός, αλλά είναι τόσο ασθενή ώστε οι επιστήμονες περιμένουν να ανιχνεύσουν μόνο όσα έχουν δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια κολοσσιαίων κοσμικών γεγονότων, όπως τη συγχώνευση μαύρων οπών. Ο LIGO και η LISA είναι δύο ανιχνευτές που έχουν σχεδιαστεί για να ανιχνεύουν τα άπιαστα αυτά κύματα.
Γαλαξιακός κανιβαλισμός
Γαλαξιακός κανιβαλισμός
Όπως γίνεται και με τη ζωή στη Γη, οι γαλαξίες μπορούν να 'φάνε' ο ένας τον άλλο και να αναπτυχθούν στο πέρασμα των χρόνων. Η γαλαξιακή μας γειτόνισσα Ανδρομέδα 'δειπνεί' για την ώρα με έναν δορυφόρο της. Περισσότερο από μια ντουζίνα αστρικών συμπλεγμάτων έχουν διασκορπιστεί σε κάθε σημείο της Ανδρομέδας, αποτελώντας τα κοσμικά απομεινάρια παρελθόντων γευμάτων. (Η εικόνα δείχνει μια προσομοίωση της σύγκρουσης της Ανδρομέδας με την δικό μας γαλαξία, ένα γεγονός που θα συμβεί σε περίπου 3 δισεκατομμύρια χρόνια).
Νετρίνα
Νετρίνα
Τα νετρίνα είναι ηλεκτρικά ουδέτερα σωματίδια με μηδαμινή μάζα, που μπορούν να περάσουν μέσα από μάζες με πάχος πολλών μιλίων. Κάποια από αυτά περνούν ακόμα και μέσα από το σώμα μας, την ώρα που διαβάζουμε αυτές τις γραμμές. Αυτά τα σωματίδια φαντάσματα δημιουργούνται στο εσωτερικό φλεγόμενων υγιών άστρων, όπως επίσης και στις σούπερ-νόβα που δημιουργούνται από αστέρια που πεθαίνουν. Στα πλαίσια προγράμματος για την ανίχνευσή τους, έχουν τοποθετηθεί ανιχνευτές κάτω από το έδαφος, βαθιά μέσα στη θάλασσα, ή ακόμα και μέσα σε τεράστια κομμάτια πάγου.
Κβάζαρ 3C 273 (φωτ.1979)
Κβάζαρ 3C 273 (φωτ.1979)
Σαν ολόφωτοι φάροι ακτινοβολούν μέχρι εμάς από τις άκρες του ορατού σύμπαντος και αποτελούν ενθύμιο για τους επιστήμονες, παραπέμποντας στην χαοτική νηπιακή ηλικία του σύμπαντος. Τα Κβάζαρ απελευθερώνουν περισσότερη ενέργεια από όσοι θα απελευθέρωναν εκατοντάδες γαλαξίες μαζί. Κατά γενική ομολογία αποτελούν γιγάντιες μαύρες οπές στις καρδιές μακρινών γαλαξιών.
Ενέργεια κενού
Ενέργεια κενού
Σύμφωνα με την κβαντική φυσική, αντίθετα με το τι φαίνεται, ο κενός χώρος είναι ένας ζωηρός 'χυλός' από υποατομικά σωματίδια, τα οποία διαρκώς και κάθε στιγμή δημιουργούνται και καταστρέφονται. Τα προσωρινά αυτά σωματίδια προσδίδουν σε κάθε κυβικό εκατοστό του διαστήματος μία ιδιαίτερη ενέργεια, που σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα προκαλούν τη δημιουργία μίας αντι-βαρυτικής δύναμης, που διαστέλλει τον χώρο. Κανείς ωστόσο δεν ξέρει στην ουσία, τι είναι αυτό που προκαλεί την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος.
Αντιύλη
Αντιύλη
Όπως ο θρυλικός Bizzaro, το alter-ego του Superman, τα σωματίδια που απαρτίζουν τη γνωστή ύλη έχουν επίσης αντίθετες εκδόσεις του εαυτού τους. Το ηλεκτρόνιο έχει αρνητικό φορτίο για παράδειγμα, αλλά το αντίστοιχό του στην αντιύλη το ποζιτρόνιο είναι θετικό. Η ύλη και η αντιύλη εξαφανίζουν η μία την άλλη όταν έρχονται σε επαφή και η μάζα τους μετασχηματίζεται σε καθαρή ενέργεια σύμφωνα με την εξίσωση του Αϊνστάιν E=mc2. Κάποια φουτουριστικά σχέδια διαστημοπλοίων συμπεριλαμβάνουν μηχανές που θα χρησιμοποιούν αντιύλη.
Μίνι μαύρες τρύπες
Μίνι μαύρες τρύπες
Εάν ισχύει μία νέα ριζοσπαστική θεωρία για τη βαρύτητα, τότε σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα βρίσκονται διασκορπισμένες χιλιάδες μικροσκοπικές μαύρες τρύπες, κάθε μία σε μέγεθος περίπου ενός ατομικού πυρήνα. Σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα αδέλφια τους, αυτές οι μικρές μαύρες τρύπες αποτελούν αρχέγονα απομεινάρια της Μεγάλης Έκρηξης και επηρεάζουν τον χωρο-χρόνο με έναν ιδιαίτερο τρόπο, εξαιτίας της στενής σχέσης τους με μία πέμπτη διάσταση. 
Πηγή: http://kokoraki.blogspot.com/2011/05/10_1876.html

Ένας ωκεανός μάγματος γεννάει ηφαίστεια στην Ιώ

Έναν ωκεανό μάγματος, που τροφοδοτεί συνεχείς ηφαιστεικές εκρήξεις, κρύβει κάτω από την επιφάνειά της η Ιώ, ένας από τους δορυφόρους του Δία, σύμφωνα με νέα ανακάλυψη των επιστημόνων. Στην Ιώ παράγεται 100 φορές περισσότερη λάβα από όλα μαζί τα ηφαίστεια του πλανήτη μας.

Ηφαιστειακός κρατήρας στην Ιώ (NASA) Ηφαιστειακός κρατήρας στην Ιώ (NASA) Μια επανεκτίμηση στα στοιχεία που είχε συλλέξει το διαστημικό σκάφος "Γαλιλαίος" της NASA και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Science, σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων και το BBC, δείχνει ότι ένας τεράστιος ωκεανός μάγματος βρίσκεται 30 έως 50 χλμ. κάτω από την επιφάνεια του "εκρηκτικού" δορυφόρου, έχοντας πάχος τουλάχιστον 50 χλμ. και θερμοκρασία, πιθανότατα, πάνω από 1.200 βαθμούς Κελσίου.

Τα ηφαίστεια της Ιούς ανακαλύφθηκαν το 1979, από το σκάφος "Βόγιατζερ" της NASA, και πιστεύεται ότι αντλούν ενέργεια από την έλξη της τεράστιας βαρύτητας του Δία. Σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή Κρίσαν Κουράνα, γεωφυσικό του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Λος Άντζελες (UCLA), ο ωκεανός μάγματος είναι «εκατομμύρια φορές καλύτερος ως αγωγός του ηλεκτρισμού, σε σχέση με τα πετρώματα στην επιφάνεια της Γης».

Οι επιστήμονες, που πάντα αναρωτιούνταν γιατί υπάρχουν τόσα ηφαίστεια παντού στην Ιώ (τα οποία δεν είναι συγκεντρωμένα σε μερικά σημεία, ιδίως στα όρια των τεκτονικών πλακών, όπως συνήθως συμβαίνει στη Γη), τώρα πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση, ανακαλύπτοντας τον υπόγειο ωκεανό του μάγματος. Το μάγμα παράγεται καθώς ο Δίας ασκεί κολοσσιαίες δυνάμεις πάνω στο δορυφόρο του (η Ιώ είναι ο δεύτερος σε απόσταση δορυφόρος από τον αέριο γίγαντα), οι οποίες προκαλούν το λιώσιμο των πετρωμάτων του και τη συνεχή τροφοδότηση του υπόγειου μάγματος.

Το σκάφος "Γαλιλαίος" εκτοξεύτηκε από το διαστημικό λεωφορείο "Ατλαντίς" το 1989 και, από το 1995 που έφτασε στον Δία και εισήλθε σε τροχιά γύρω του (η πρώτη αποστολή που το πέτυχε), μελέτησε μέχρι το 2003 τον γιγάντιο αέριο πλανήτη και τα δεκάδες φεγγάρια του.
Η Ιώ έχει το ένα τεσσαρακοστό του όγκου της Γης και η μάζα της το ένα εξηκοστό, παρόλα αυτά η εσωτερική γεωλογική δομή της είναι πολύ όμοια με εκείνη την πλανήτη μας, διαθέτοντας - κατά πάσα πιθανότητα - και αυτή έναν πυρήνα από σίδηρο.
(Πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)
enet.gr

Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Ισχυρή έκρηξη ακτίνων-γ στο Νεφέλωμα του Καρκίνου

Μυστήριο καλύπτει την αιτία της έκρηξης, που παρατηρήθηκε στις 12 Απριλίου και έγινε τώρα γνωστή, στο πλαίσιο του «Τρίτου Συμποσίου Φέρμι» που πραγματοποιείται στη Ρώμη


Ισχυρή έκρηξη ακτίνων-γ στο Νεφέλωμα του ΚαρκίνουΣοκαρισμένοι παρακολουθούν οι αστρονόμοι μία άνευ προηγουμένου ισχυρή έκρηξη ακτίνων γάμα από το Νεφέλωμα του Καρκίνου, η οποία ήταν τουλάχιστον πέντε φορές πιο ισχυρή από οποιαδήποτε άλλη παρόμοια έχει ποτέ παρατηρηθεί.
Πλήρες μυστήριο καλύπτει την αιτία της έκρηξης, που παρατηρήθηκε στις 12 Απριλίου και έγινε τώρα γνωστή, στο πλαίσιο του «Τρίτου Συμποσίου Φέρμι»,το οποίο πραγματοποιείται στη Ρώμη, σύμφωνα με το BBC.
Η πηγή της ακτινοβολίας φαίνεται να είναι μια μικρή περιοχή μέσα στο διάσημο νεφέλωμα, το οποίο αποτελεί απομεινάρι μιας έκρηξης σούπερ-νόβα, που έγινε αντιληπτή στη Γη το έτος 1054 μ.Χ.
Το συγκεκριμένο αντικείμενο θεωρείτο ως τώρα μια σταθερή πηγή φωτός, όμως το διαστημικό τηλεσκόπιο Φέρμι της NASA εντόπισε μια απότομη ένταση της ακτινοβολίας, που διήρκεσε περίπου έξι μέρες, μεταβαλλόταν από ώρα σε ώρα και είχε ένταση μέχρι 30 φορές μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη.
Στην «καρδιά» του συγκεκριμένου νεφελώματος -το οποίο χάρη στα νέφη αερίων του με τα εντυπωσιακά χρώματα, έχει προσφέρει σπουδαίο υλικό φωτογράφησης όλα αυτά τα χρόνια- βρίσκεται ένα άστρο τύπου «πάλσαρ», δηλαδή ένα ταχέως περιστρεφόμενο άστρο νετρονίων που εκπέμπει συνεχώς ραδιοκύματα, τα οποία γίνονται αντιληπτά από τον πλανήτη μας με ρυθμό 30 το δευτερόλεπτο.
Μέχρι τώρα, τίποτε άλλο δεν είχε παρατηρηθεί στο Νεφέλωμα του Καρκίνου που να μπορεί να εξηγήσει την ξαφνική έκρηξη ακτίνων γάμα. Από τότε που εκτοξεύτηκε στο διάστημα, πριν περίπου τρία χρόνια, το τηλεσκόπιο Φέρμι έχει εντοπίσει στο διάστημα τρεις τέτοιες εκρήξεις ισχυρής ακτινοβολίας, με ενέργειες που ξεπερνούν τα 100 εκατ. ηλεκτρονιοβόλτ, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε φωτόνιο αυτών των ακτίνων μεταφέρει δεκάδες εκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια από το ορατό φως που μπορούμε να δούμε.
Αυτό που αποτελεί αίνιγμα για τους αστρονόμους, πέρα από την προέλευσή αυτών των πανίσχυρων ακτινοβολιών, είναι ότι δεν συνοδεύονται από άλλες μεταβολές στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα της ακτινοβολίας.
Για παράδειγμα, το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ, «Τσάντρα», δεν έδειξε κάποια μεταβολή στην ένταση της ακτινοβολίας-Χ, που να προκαλείται παράλληλα ή μετά τις εκρήξεις ακτίνων γάμα. Ανάλογη σταθερότητα εμφανίζει το Νεφέλωμα του Καρκίνου στο φάσμα του ορατού φωτός ή της ραδιο-ακτινοβολίας.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλάβουν ποιο είναι αυτό το διαστημικό αντικείμενο που διοχετεύει σχεδόν όλη την ενέργειά του σε ακτίνες γάμα, κάνοντας λόγο για ένα αίνιγμα που πιθανώς θα πάρει χρόνια για να εξιχνιαστεί.
Μια εξήγηση είναι ότι, σε μια περιοχή κοντά στο άστρο νετρονίου (πάλσαρ), ισχυρά μαγνητικά πεδία αποκτούν αντίθετες διευθύνσεις και ξαφνικά αναδιοργανώνονται, με τον τρόπο αυτό προκαλώντας απότομη επιτάχυνση των πλησιέστερων σωματιδίων, σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Καθώς τα σωματίδια κινούνται, εκπέμπουν τις ισχυρές ακτίνες γάμα, τις οποίες «πιάνει» το τηλεσκόπιο Φέρμι (φέρει το όνομα του διάσημου ιταλοαμερικανού νομπελίστα φυσικού, που υπήρξε πρωτοπόρος στην μελέτη της ραδιενέργειας και στην ανάπτυξη των πρώτων πυρηνικών αντιδραστήρων).

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...