Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Λύθηκε το μυστήριο του πρώτου σουπερνόβα


Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τέσσερα διαστημικά τηλεσκόπια, ομάδα επιστημόνων έλυσε έναν από τους παλαιότερους αστρονομικούς γρίφους. Διαπίστωσε γιατί ο πρώτος σουπερνόβα που παρατήρησε ο άνθρωπος είχε μοναδικά χαρακτηριστικά. Ο σουπερνόβα RCW 86 είχε γίνει ορατός το 185 μ.Χ και έλαμπε στον ουρανό για οκτώ μήνες.

Σουπερνόβα «πανσέληνος»

Ο RCW 86 είναι η πρώτη έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα που καταγράφηκε επίσημα από τον άνθρωπο. Η παρατήρησή του έγινε το 185 μ.Χ από Κινέζους αστρονόμους. Ο σουπερνόβα έλαμπε στον ουρανό για οκτώ μήνες, με αποτέλεσμα οι αστρονόμοι να πιστέψουν ότι επρόκειτο για ένα νέο άστρο που έκανε ξαφνικά την εμφάνιση του.

Η έκρηξη έγινε σε πολύ κοντινή απόσταση από εμάς, περίπου 8 χιλιάδες έτη φωτός, και σύμφωνα με τους ειδικούς ήταν μια από τις μεγαλύτερες του είδους. Αν μπορούσαμε να δούμε στο υπέρυθρο φάσμα του φωτός, ο σουπερνόβα θα φαινόταν στα μάτια μας παρόμοιος με την πανσέληνο.

Το διαστημικό τούνελ

Το πρόβλημα ήταν, όπως γνώριζαν οι επιστήμονες, ότι ακόμη και η πιο ισχυρή έκρηξη δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει το εκπληκτικό μέγεθος που ανέπτυξε ο συγκεκριμένος σουπερνόβα, ούτε την απίστευτη ταχύτητα με την οποία επεκτάθηκε στο διάστημα. Αν και πολλοί ειδικοί προσπάθησαν, κανένας ως τώρα δεν είχε καταφέρει να ανακαλύψει στοιχεία ή να βρει μια εξήγηση που να φωτίζει τις διεργασίες που έλαβαν χώρα μετά την έκρηξη του άστρου.

Όπως περιγράφουν στη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal», ερευνητές συνδύασαν τα δεδομένα των διαστημικών τηλεσκοπίων Chandra, XMM-Newton, Spitzer και WISE. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μετά την έκρηξη δημιουργήθηκε γύρω από το κατεστραμμένο άστρο μια κοσμική κοιλότητα, ένα διαστημικό τούνελ μέσα από το οποίο ο σουπερνόβα ταξίδεψε χωρίς κανένα εμπόδιο στο διαστημικό κενό. Έτσι κατάφερε να επεκταθεί πολύ γρήγορα και πολύ μακριά.

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Η μακρινή και παγωμένη Έρις είναι σχεδόν τέλεια δίδυμη του Πλούτωνα

Η Έρις και ο Πλούτων βρίσκονται στη λεγόμενη ''Ζώνη Κούιπερ'', ένα δακτύλιο παγωμένων ουρανίων σωμάτων πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα

Η μακρινή και παγωμένη Έρις είναι σχεδόν τέλεια δίδυμη του Πλούτωνα
Αν και η αινιγματική Έρις στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος είναι πολύ πιο πυκνή και ακόμα πιο παγωμένη από τον Πλούτωνα, οι δύο μακρινοί νάνοι πλανήτες αποτελούν σχεδόν τέλειους διδύμους, καθώς έχουν σχεδόν το ίδιο μέγεθος, όπως δείχνουν για πρώτη φορά νέες ακριβέστερες αστρονομικές μετρήσεις.

Οι ευρωπαίοι αστρονόμοι, με επικεφαλής τον Μπρούνο Σικαρντί του πανεπιστημίου Μαρί Κιουρί και του Αστεροσκοπείου του Παρισιού, κατάφεραν να μετρήσουν τη διάμετρο της Έριδος, χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου στη Χιλή, καθώς ο μικρός πλανήτης περνούσε μπροστά από ένα αχνό άστρο.

Επρόκειτο για τεχνικό άθλο, καθώς η Έρις βρισκόταν σε απόσταση από τη Γη 100 φορές μεγαλύτερη από ό,τι η Γη από τον Ήλιο. Πρόκειται για το πιο μακρινό ουράνιο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα, που έχει ποτέ παρατηρηθεί με αυτή την μέθοδο. Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ανατρέπει τις αρχικές εκτιμήσεις των επιστημόνων.

Όταν η Έρις (η οποία πήρε το όνομα της θεάς της φιλονικίας στην ελληνική μυθολογία) ανακαλύφθηκε το 2005, θεωρήθηκε πολύ μεγαλύτερη από τον Πλούτωνα, τον θεωρούμενο για πολλά χρόνια εξώτατο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος είχε ανακαλυφθεί το 1930.

Μάλιστα, η ανακάλυψή της -και η λανθασμένη εκτίμηση για το μέγεθός της- έπαιξε μεγάλο ρόλο που το 2006 η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ''υποβάθμισε'' τον Πλούτωνα στην ''μικρή'' κατηγορία των νάνων-πλανητών (μαζί με τον μεγάλο αστεροειδή Δήμητρα και τα ουράνια σώματα Μακεμάκε και Χαουμέα), μία απόφαση που μέχρι σήμερα συναντά αντιδράσεις από αρκετούς αστρονόμους, αλλά και τον πολύ κόσμο.

Η νέα ακριβέστερη μέτρηση θα βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα τη σύνθεση και την εξελικτική ιστορία της Έριδος, η οποία διαθέτει μια λευκή πολύ αντανακλαστική επιφάνεια, πράγμα που σημαίνει ότι πιθανότατα είναι καλυμμένη με ένα λεπτό στρώμα παγωμένου αζώτου. Η Έρις αντανακλά περίπου το 96% του προσπίπτοντος φωτός του Ήλιου (έναντι 60% που αντανακλά ο Πλούτων), γεγονός που την καθιστά, μαζί με τον παγωμένο δορυφόρο Εγκέλαδο του Κρόνου, ένα από τα πιο αντανακλαστικά σώματα στο ηλιακό μας σύστημα.

Η Έρις και ο Πλούτων βρίσκονται στη λεγόμενη ''Ζώνη Κούιπερ'', ένα δακτύλιο παγωμένων ουρανίων σωμάτων πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Η Έριδα είναι ακόμα πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με τον ''δίδυμό'' της, με συνέπεια να χρειάζεται 556 γήινα χρόνια για να κάνει μια πλήρη ελλειπτική περιφορά γύρω από τον Ήλιο, έναντι 248 ετών που χρειάζεται ο Πλούτων.

Η Έρις, που έχει σφαιρικό σχήμα, υπολογίστηκε ότι έχει διάμετρο 2.326 χιλιόμετρα (συν/πλην 12 χλμ), ενώ ο Πλούτων, για τον οποίο οι μέχρι τώρα υπολογισμοί είναι λιγότερο ακριβείς, εκτιμάται ότι έχει διάμετρο της τάξης των 2.300 έως 2.400 χιλιομέτρων. Η θερμοκρασία στην Έριδα δεν ξεπερνά τους μείον 238 βαθμούς Κελσίου, ενώ πιστεύεται ότι διαθέτει μια αραιή και περιστασιακή ατμόσφαιρά πλούσια σε μεθάνιο, αν και οι τελευταίες παρατηρήσεις δεν επιβεβαίωσαν την ύπαρξη τέτοιας ατμόσφαιρας.

Η Έρις, πέριξ της οποίας υπάρχει ένας μικρός δορυφόρος, η Δυσνομία, υπολογίστηκε ότι είναι κατά 27% βαρύτερη από τον Πλούτωνα, πράγμα που σημαίνει ότι, αφού και οι δύο έχουν ίδιο μέγεθος, είναι πολύ πυκνότερη από αυτόν (περίπου 2,5 γραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό έναντι 2 του Πλούτωνα και 5,5 της Γης). Η αυξημένη πυκνότητα σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα η Έρις είναι περισσότερο βραχώδης από τον Πλούτωνα, ο οποίος διαθέτει περισσότερο πάγο, όπως δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο Εμανουέλ Ζεάν του Ινστιτούτου Αστροφυσικής του πανεπιστημίου της Λιέγης στο Βέλγιο.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

H πρώτη φωτογραφία της αθέατης πλευράς τη Σελήνης

H πρώτη φωτογραφία της αθέατης πλευράς τη Σελήνης (7-10-1959)


Το διαστημικό σκάφος Luna 3 φωτογράφησε για πρώτη φορά την αθέατη πλευρά της Σελήνης, στις 7 Οκτωβρίου (σαν σήμερα) του 1959  από απόσταση 63.500 χιλιομέτρων. Το Luna 3 πήρε συνολικά 29 φωτογραφίες στις οποίες – παρότι ήταν χαμηλής ανάλυσης – διακρίνονταν τα περισσότερα βασικά χαρακτηριστικά.


Η παραπάνω εικόνα, είναι η πρώτη φωτογραφία που έστειλε το Luna 3, αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά το γεγονός ότι η αθέατη πλευρά της Σελήνης, ήταν πολύ διαφορετική από την ορατή πλευρά της. Τα τρία τέταρτα προς τα δεξιά του δίσκου είναι η αθέατη πλευρά. Το σκοτεινό σημείο στο πάνω δεξιά μέρος είναι η Mare Moscoviense, η σκοτεινή περιοχή κάτω αριστερά είναι η Mare Smythii. Ο μικρός σκοτεινός κύκλος στο κάτω δεξιά μέρος με τη λευκή κουκίδα στο κέντρο είναι ο κρατήρας Tsiolkovskiy και κεντρική κορυφή του.


Το διαστημικό σκάφος Luna 3


http://www.apocalypsejohn.com/

ΠΗΓΗ

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Πανίσχυρη εκπομπή ακτίνων – γ στο Νεφέλωμα του Καρκίνου

Εκπομπή ακτινών-γ, τρομερής ενεργειακής ισχύος, εντόπισαν αστροφυσικοί στο Νεφέλωμα του Καρκίνου. Η εκπομπή προέρχεται από ένα άστρο τύπου «πάλσαρ» και ξεπερνά οτιδήποτε έχει παρατηρηθεί έως τώρα, καταρρίπτωντας τις έως τώρα θεωρείες σχετικά με τις ενέργειες που είναι δυνατό να παράγουν τα πάλσαρ.
Οι απρόσμενοι παλμοί ακτίνων-γ, που είχαν ενέργεια πάνω από 100 δισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ (100 GeV), δηλαδή 100 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη ενέργεια από το ορατό φως και 100 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τις ιατρικές ακτίνες Χ, ανιχνεύθηκαν από τη διάταξη τηλεσκοπίων Veritas στην Αριζόνα των ΗΠΑ. Υπάρχουν δε, ενδείξεις ότι η εκπεμπόμενη ενέργεια μπορεί να φτάνει έως και το επίπεδο τρισεκατομμυρίων ηλεκτρονιοβόλτ (TeV), δηλαδή στο ενεργειακό επίπεδο των συγκρούσεων σωματιδίων στο μεγάλο επιταχυντή του CERN.
Η σχετική ανακάλυψη παρουσιάστηκε από διεθνή ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον Νεπόμουκ Ότε του Ινστιτούτου Σωματιδιακής Φυσικής του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
Το πάλσαρ στο φωτογενές Νεφέλωμα του Καρκίνου είναι ένα ταχέως περιστρεφόμενο γύρω από τον άξονά του, πολύ πυκνό και μικρό άστρο νετρονίων. Αποτελεί το απομεινάρι της κατάρρευσης ενός υπερμεγέθους άστρου, σε απόσταση 6.500 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Ταύρου, το οποίο εξερράγη ως σούπερ-νόβα με θεαματική έκρηξη το 1054 μ.Χ., δημιουργώντας έτσι το νεφέλωμα με το πάλσαρ-άστρο νετρονίων στο κέντρο του. Περιστρεφόμενο περίπου 30 φορές ανά δευτερόλεπτο, το πάλσαρ διαθέτει ένα ισχυρό, επίσης περιστρεφόμενο, μαγνητικό πεδίο, από όπου εκπέμπεται ακτινοβολία.
Μετά από πολυετείς μελέτες ειδικά στο πάλσαρ του Νεφελώματος του Καρκίνου, οι αστροφυσικοί είχαν καταλήξει ότι αυτό παράγει ενέργεια μέχρι 10 GeVπερίπου. Έτσι τώρα ξαφνιάστηκαν που οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν πώς η παραγόμενη ενέργεια των ακτίνων-γ είναι τουλάχιστον δεκαπλάσια και φθάνει τα 100 GeV.

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Σπούτνικ-1: Ο "πατέρας" όλων των διαστημικών προγραμμάτων



Στις 4 Οκτωβρίου 1957 η Σοβιετική Ένωση εκτόξευσε τον Σπούτνικ – 1, τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη, κερδίζοντας τον αγώνα δρόμου με τους Αμερικανούς, οι οποίοι είχαν ανακοινώσει την εκτόξευση ενός τεχνητού δορυφόρου το ίδιο έτος, διά στόματος μάλιστα του Προέδρου Ντουάιτ Αϊζενχάουερ.
Η εκτόξευση του Σπούτνικ-1 από το Τιουρατάμ του Καζακστάν, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και αποτέλεσε το έναυσμα για τον σχεδιασμό διαστημικών προγραμμάτων άλλων χωρών.
Η ιστορία του Σπούτνικ έχει τις ρίζες της στις 27 Μαΐου 1954, όταν ο σχεδιαστής και μηχανικός πυραύλων Σεργκέι Καραλιόφ πρότεινε στον τότε Υπουργό Αμυντικών Βιομηχανιών της ΕΣΣΔ Ντμίτρι Ουστίνοφ, το σχεδιασμό ενός διαστημικού προγράμματος, έχοντας κατά νου ότι οι σοβιετικοί επιστήμονες διέθεταν τη σχετική τεχνογνωσία την οποία είχαν κληρονομήσει από συναδέλφους τους που εγάζονταν για λογαριασμό της Ναζιστικής Γερμανίας. Ο Σπούτνικ - 1 είχε διάμετρο 1,17 μ. και ζύγιζε 84 κιλά. Η ταχύτητα με την οποία ταξίδευε στο διάστημα του έδινε τη δυνατότητα να εκτελεί μία πλήρη περιστροφή γύρω από τη Γη κάθε 96 λεπτά. Σκοπός του ρωσικού δορυφόρου ήταν η μελέτη του περιβάλλοντος έξω από την ατμόσφαιρα.
Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, ο δορυφόρος ήταν εξοπλισμένος με τα απαραίτητα αισθητήρια όργανα και εργαλεία για την καταγραφή των θερμοκρασιών στο εσωτερικό και στην επιφάνεια της σφαίρας. Παράλληλα, ήταν σε θέση να αποθηκεύει δεδομένα για την πυκνότητα της ανώτερης ατμόσφαιρας και της διάδοσης των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στην ιονόσφαιρα. Η μελέτη των μετρήσεων γινόταν με την αποκωδικοποίηση των «μπιπ» που εξέπεμπε ο δορυφόρος κάθε 0,3 δευτερόλεπτα.
Οι πομποί του Σπούτνικ-1 λειτούργησαν για τρεις βδομάδες, οπότε και άρχισαν να εξαντλούνται οι μπαταρίες του. Συνέχισε την τροχιά του γύρω από τη Γη για ακόμη 92 ημέρες και στις 3 Ιανουαρίου 1958 καθώς εισερχόταν στα ανώτερα στρώματα της  ατμόσφαιρας του πλανήτη μας, κάηκε.
Έως το «θάνατό» του, ο Σπούτνικ είχε πραγματοποιήσει 1.400 τροχιές γύρω από τη Γη, καλύπτοντας μια απόσταση  70 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Χτίζει «Ουράνιο Παλάτι»

Η ΚΙΝΑ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ
Της ΟΛΓΑΣ ΚΟΛΙΑΤΣΟΥ - enet.gr
Το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα σημείωσε την περασμένη εβδομάδα κι άλλη επιτυχία, εκτοξεύοντας σε τροχιά το πρώτο τμήμα μελλοντικού διαστημικού σταθμού. Πέραν της τεχνολογίας, η κίνηση αποσκοπούσε στην επίδειξη των κινεζικών ικανοτήτων και σε στρατιωτικές εφαρμογές.
Η εκτόξευση μεταδόθηκε απ' ευθείας από το κινεζικό διαστημικό κοσμοδρόμιο και μάλιστα παρόντων του προέδρου Χ. Τζιντάο και αρκετών μελών του πολιτικού γραφείου. Αυτά υπογράμμισαν τη σημασία της επιτυχούς εκτόξευσης, με τη βοήθεια προωθητικού πυραύλου τύπου «Μακρά Πορεία 2F», του «Tiangong-1» («Ουράνιο Παλάτι»), πρώτου τμήματος διαστημικού σταθμού, που υπολογίζεται να λειτουργήσει μεταξύ 2020 και 2022. Το συγκεκριμένο τμήμα προορίζεται κυρίως για ελιγμούς προσέγγισης και για τον ερχόμενο Νοέμβριο έχει προγραμματιστεί η προσάρτηση του μη επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Shenzou 8» στο «Ουράνιο Παλάτι».
Η εκτόξευση σηματοδοτεί την είσοδο του κινεζικού διαστημικού προγράμματος σε νέα φάση, που κρατά κάποια μυστικά, αλλά οπωσδήποτε θα περιλαμβάνει και επανδρωμένες αποστολές. Η χώρα έχει στείλει ήδη στο Διάστημα έξι «ταϊκο-ναύτες», όπως αποκαλούνται στα κινεζικά οι κοσμοναύτες, και όλοι επέστρεψαν σώοι. Επιπλέον, η κίνηση είχε σκοπό αφ' ενός να ενισχύσει την πίστη στις ικανότητες του έθνους, αφ' ετέρου να στείλει μήνυμα ισχύος στις γείτονες χώρες.
Στρατιωτικό πρόγραμμα
Οι διαστημικές δραστηριότητες της χώρας έχουν διττό χαρακτήρα, καθώς η συγκεκριμένη τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ειρηνικούς αλλά και για στρατιωτικούς σκοπούς. Εξάλλου, το κινεζικό διαστημικό πρόγραμμα υπάγεται στο «γενικό τομέα οπλισμού» του Απελευθερωτικού Στρατού.
Τα τελευταία χρόνια η Κίνα έχει εκτοξεύσει δορυφόρους για διάφορους σκοπούς. Ειδικοί προειδοποιούν πως σύντομα η χώρα θα είναι σε θέση να κατευθύνει μέσω δορυφόρων βαλλιστικούς πυραύλους. Αυτό θ' αποτελούσε σοβαρή απειλή για αμερικανικά αεροπλανοφόρα, καθώς η Κίνα θα μπορούσε κατ' αυτόν τον τρόπο να δυσκολέψει την πρόσβασή τους σε περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως τα Στενά της Ταϊβάν.
Ειδικοί διαστημικών θεμάτων προλέγουν μεγάλη επιτυχία στην εξέλιξη της Κίνας στο Διάστημα. Κατά τον Τσ. Βικ από το ινστιτούτο ερευνών Globalsecurity, «πρόκειται για έθνος που χαράσσει τη δική του πορεία και, μάλιστα, θέτοντας και δικούς του όρους».

Δομικοί λίθοι του DNA βρέθηκαν σε μετεωρίτες

Επί 50 χρόνια τώρα οι επιστήμονες συζητούν το κατά πόσον τα συστατικά του DNA – το μόριο στο επίκεντρο όλης της ζωής πάνω στη Γη – μπορεί αυθόρμητα να σχηματιστεί στο διάστημα. Πάντα όμως οι απόψεις ότι ήρθαν τα συστατικά αυτά από ψηλά, γίνονταν δεκτές με σκεπτικισμό, καθώς πάντα υπήρχε πιθανότητα να είχαν μολυνθεί τα δείγματα από το DNA γήινων οργανισμών.

small-piece-meteorite Μια νέα ανάλυση μιας δωδεκάδας μετεωριτών, που βρέθηκαν στην Ανταρκτική και αλλού, παρουσιάζει τις ισχυρότερες αποδείξεις μέχρι τώρα ότι η απάντηση στο ζήτημα αυτό είναι ναι.
Οι μετεωρίτες είναι διαστημικοί βράχοι που έχουν πέσει στο...
γήινο έδαφος, και η νέα έκθεση ενισχύει την αντίληψη ότι ο βαρύς βομβαρδισμός της πρώιμης Γης από μετεωρίτες μπορεί να έχει σπείρει τον πλανήτη μας με την βασική ουσία της ζωής.
Η νέα λοιπόν χημική ανάλυση σε 12 μετεωρίτες δείχνει να ενισχύει τη θεωρία ότι οι δομικοί λίθοι της ζωής έπεσαν στη Γη από τον ουρανό: οι ερευνητές ανίχνευσαν νουκλεοτίδια, τα μόρια από τα οποία συναρμολογείται η διπλή έλικα του DNA.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στo Proceedings of the National Academy of Sciences, μοιάζει τώρα να αποκλείει το ενδεχόμενο μόλυνσης: εκτός από τα νουκλεοτίδια που υπάρχουν και στη Γη, η έρευνα ανίχνευσε και άλλα μόρια, τα οποία έχουν παρόμοια με παρόμοια δομή, τα οποία όμως ουδέποτε έχουν ανακαλυφθεί στο έδαφος του πλανήτη.
«Αυτό είναι ένα επιχείρημα κατά της ιδέας ότι κάποιος φτερνίστηκε πάνω στους μετεωρίτες» σχολίασε o Michael Callahan, αστροβιολόγος της NASA και επικεφαλής της μελέτης.
Επιπλέον, οι ερευνητές έδειξαν με εργαστηριακά πειράματα ότι τα νουκλεοτίδια των μετεωριτών είναι δυνατό να προκύψουν αυθόρμητα από χημικές αντιδράσεις της αμμωνίας με το νερό και το υδροκυάνιο.
Με άλλα λόγια, τα νουκλεοτίδια που περιείχαν οι μετεωρίτες πρέπει να σχηματίστηκαν στο Διάστημα.
«Θα ήταν τρομερή σύμπτωση να παράγουν τα εργαστηριακά πειράματα τα ίδια πράγματα που βρήκαμε στους μετεωρίτες» σχολίασε o Michael Callahan.
Νουκλεοτίδια και άλλα βιομόρια ανιχνεύτηκαν στους 11 από τους 12 μετεωρίτες που εξετάστηκαν -οι περισσότεροι προέρχονταν από έρημες τοποθεσίες της Ανταρκτικής. Δείγματα χώματος και πάγου από τις περιοχές αυτές δεν βρέθηκαν να περιέχουν τα «εξωτικά» νουκλεοτίδια που περιείχαν οι διαστημικοί βράχοι.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν δύο από τους μετεωρίτες, με τις ονομασίες Murchison και Lonewolf Nunataks 94102, οι οποίοι περιείχαν νουκλεοτίδια που δεν είχαν ξαναδεί οι ερευνητές. Περιείχαν επίσης αδενίνη και γουανίνη, δύο από τα τέσσερα χημικά «γράμματα» στον κώδικα του DNA (τα δύο άλλα είναι η θυμίνη και η κυτοσίνη).
Η έρευνα δεν εξετάζει καθόλου τη θεωρία της πανσπερμίας, μια (όχι και τόσο τρελή) θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι πρώτοι οργανισμοί στη Γη προήλθαν από κομήτες και μετεωρίτες.
Δείχνει όμως να ενισχύει τη θεωρία ότι η πρώτη ζωή στη Γη σχηματίστηκε με εξωγήινους δομικούς λίθους.
Όπως γράφουν οι ερευνητές, «οι μετεωρίτες ενδέχεται να χρησίμευσαν ως το μοριακό κιτ που προσέφερε τα απαραίτητα συστατικά για την προέλευση της ζωής στη Γη, πιθανώς και αλλού».



LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...