Ομάδα στο εργαστήριο Προώθησης Αεροσκαφών της NASA στην Καλιφόρνια με τη βοήθεια του γνωστού διαστημικού...
τηλεσκοπίου Hubble χαρτογράφησε την αόρατη ύλη στο συμπαγές γαλαξιακό σμήνος Abell 1689 που περιλαμβάνει πάνω από 1.000 γαλαξίες και τρισεκατομμύρια αστέρια και βρίσκεται σε απόσταση 2,2 δισεκατομμυρίων ετών φωτός.
Η πλειονότητα του σμήνους οφείλεται στη σκοτεινή ύλη, η οποία είναι μια αόρατη και άγνωστη ουσία που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος στο σύμπαν.
Η βαρύτητά του λειτουργεί ως ένας κοσμικός μεγεθυντικός φακός καθώς λυγίζει και ενισχύει το φως από τους απομακρυσμένους γαλαξίες που βρίσκονται από πίσω. Μέσω του «βαρυτικού φακού» παράγονται πολλαπλασιασμένες και «ζοομαρισμένες» εικόνες των συγκεκριμένων γαλαξιών.
Οι αστρονόμοι με την επεξεργασία αυτών των εικόνων θα είναι σε θέση να ερευνήσουν πόση σκοτεινή ύλη υπάρχει μέσα στο γαλαξιακό σμήνος. Ακόμα οι νέες εικόνες μπορούν να βοηθήσουν τους αστρονόμους να μάθουν περισσότερα για τη σκοτεινή ενέργεια που συνέβαλε στη διαμόρφωση του σύμπαντος μετά το Big Bang. Οι έρευνες δείχνουν πως το Abell 1689 είναι πολύ πιο πυκνό από όσο αναμένονταν για ένα σμήνος αυτού του μεγέθους.
Ο Dan Coe, από το εργαστήριο της NASA δήλωσε πως τα γαλαξιακά σμήνη θα είχαν αρχίσει να σχηματοποιούνται δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα ώστε να συγκεντρωθούν στους αριθμούς που τα βλέπουμε σήμερα
Η πλειονότητα του σμήνους οφείλεται στη σκοτεινή ύλη, η οποία είναι μια αόρατη και άγνωστη ουσία που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος στο σύμπαν.
Η βαρύτητά του λειτουργεί ως ένας κοσμικός μεγεθυντικός φακός καθώς λυγίζει και ενισχύει το φως από τους απομακρυσμένους γαλαξίες που βρίσκονται από πίσω. Μέσω του «βαρυτικού φακού» παράγονται πολλαπλασιασμένες και «ζοομαρισμένες» εικόνες των συγκεκριμένων γαλαξιών.
Οι αστρονόμοι με την επεξεργασία αυτών των εικόνων θα είναι σε θέση να ερευνήσουν πόση σκοτεινή ύλη υπάρχει μέσα στο γαλαξιακό σμήνος. Ακόμα οι νέες εικόνες μπορούν να βοηθήσουν τους αστρονόμους να μάθουν περισσότερα για τη σκοτεινή ενέργεια που συνέβαλε στη διαμόρφωση του σύμπαντος μετά το Big Bang. Οι έρευνες δείχνουν πως το Abell 1689 είναι πολύ πιο πυκνό από όσο αναμένονταν για ένα σμήνος αυτού του μεγέθους.
Ο Dan Coe, από το εργαστήριο της NASA δήλωσε πως τα γαλαξιακά σμήνη θα είχαν αρχίσει να σχηματοποιούνται δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα ώστε να συγκεντρωθούν στους αριθμούς που τα βλέπουμε σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου